Tekst: Kolbein Falkeid / Musikk: yvind Staveland
Me drog oss p ryggen og gjordkje det grann
Han Bnna og meg og han Hansemann
Graset va maigrnt og himmelen bl
Med bitte sm skyer s knapt konne g
Det va sju, det va ni
Nei, eg tror det va tri
Fr sol drakk to s va gr
Ei einaste skya fekk lov te bli
Me lg der og svimte og sg na, me tri
Han Hansemann sa hu ligna p Ba
Og Bnna og meg sukka amen og ja
Hu va lengting og sr
Me va tolv-tretten r
Og me fabla om Ba samma ka
Hu har krller, sa Bnna. Nai, leggar! Sa eg
Nr hu gr e det nesten s dansesteg
Dei flottaste auer, du tenka deg kan
Og daier! Me pusta i kor alle mann
Men best s det va
Tok sky og la
Surt reggen p land og p strand
S gjekk det mongfoldige vintrar og dar
Hu Ba forsvant med ein stut av ein kar
Hansemann daua, og Bnnan blei gift
Bara eg holle ut og gr end p vift
Men eg glmm ikkje Ba
Og den maidagen gla
D me lg og sg syner p skift