[1. Bölüm]
Rüzgarsız uçuyordum, kanatlarım yorulmuştu
Küçük gözlerimle ne güzel düşler kurmuştum
Ben büyürken sanki dünya küçülüyordu

Renklendikçe hayat gözlerimi yoruyordu
Gürültüler içinde sesimi duyan yoktu
Beni bekliyordu gerçekler ellerinde boş kafeslerle

[Kavuştak]
Küçük bir çocukken uçmayı isterdim
Ben hayal kurdukça biri bozuyor sanki hâlâ
Küçük bir çocukken uçmayı isterdim
Ben hayal kurdukça biri bozuyor sanki hâlâ

[2. Bölüm]
Yüksek gökdelenler yapraksız ağaçlardı
Bir aşkın gölgesinde hayal kuran var mı?
Beni bekliyordu gerçekler, еllerinde boş kafeslеr

Kalmadı mevsimler, göçecek başka şehirler
Havada süzülüyordum, yoktu konacak bir kader
Beni bekliyordu gerçekler, ellerinde boş tüfeklerle

[Kavuştak]
Küçük bir çocukken uçmayı isterdim
Ben hayal kurdukça biri bozuyor sanki hâlâ
Küçük bir çocukken uçmayı isterdim
Ben hayal kurdukça biri bozuyor sanki hâlâ
Küçük bir çocukken uçmayı isterdim
Ben hayal kurdukça biri bozuyor sanki hâlâ
Küçük bir çocukken uçmayı isterdim
Ben hayal kurdukça biri bozuyor