بنمای رخ که باغ و گلستانم آرزوست
بگشای لب که قند فراوانم آرزوست

ای آفتاب حسن برون آدمی ز ابر
کان چهره مشعشع تابانم آرزوست

گفتی ز ناز بیش مرنجان مرا برو
آن گفتنت که بیش مرنجانم آرزوست

یعقوب وار وا اسفها همی زنم
دیدار خوب یوسف کنعانم آرزوست

ولله که شهر بی تو مرا حبس میشود
آوارگی کوه و بیابانم آرزوست

زین همرهان سست عناصر دلم گرفت
شیر خدا و رستم دستانم آرزوست

ولله که شهر بی تو مرا حبس میشود
آوارگی کوه و بیابانم آرزوست

زین همرهان سست عناصر دلم گرفت
شیر خدا و رستم دستانم آرزوست

دی شیخ با چراغ همی گشت گرد شهر
کز دیو و دد ملولم و انسانم آرزوست
گفتند که یافت مینشود جسته ایم ما
گفت آن که یافت مینشود آنم آرزوست

دی شیخ با چراغ همی گشت گرد شهر
کز دیو و دد ملولم و انسانم آرزوست

گفتند که یافت مینشود جسته ایم ما
گفت آنکه یافت مینشود آنم آرزوست

پنهان ز دیده ها و همه دید ها از اوست
آن آشکار صنعت پنهانم آرزوست

یک دست جام باده و یک دست زلف یار
رقصی چنین میان میدانم آرزوست

گوشم شنید قصه ایمان و مست شد
کو قسم چشم؟ صورت ایمانم آرزوست

یک دست جام باده و یک دست زلف یار
رقصی چنین میان میدانم آرزوست