İç çeker gecenin karanlığında
Rüzgarın uğultusunda
Yol alır aklı
Başlayan gecede
Gözleri izler teker teker
Yanıp söner ışıkları binaların
Hepsini birer göz kabul eder
Şu dünyaya bakan pencerelerden
Gizlenir düşler ardında
Koyu mavi arkasında parlayan yıldızlar ve derinleşen uykular
Hepsi akar gider birer birer
Nereden geldiği bilinmeyen
Sonsuz rüyalar ve başka diyarlar
Şu dünyaya bakar pencerelerden
Hayal eder, kaybolur gider
Sessizliğin sesinde açar kollarını bulur yollarını
Açar kollarını bulur yollarını
Açar kollarını…