Ποτέ δε ξύπνησα, την νεολαία αφύπνισα, με το ζόρι σε καλό εστιατόριο δείπνησα, το μυαλό σου επαγρύπνησα
Ορίστε, πρωί και στο υπνοδωμάτιο μέσα, άνθρωποι σημαντικοί χωρίς μπέσα
Σε αυτό το σπίτι δεν υπάρχει πριγκηπέσσα
Πτώματα με το τουφέκι του Παπαφλέσσα
Με το χυμό του πεύκου γίνεται η ρετσίνα, την πίνω και φτύνω μια επική τερτσίνα
Που αφήνει σημάδι στο μυαλό σου σα βατσίνα
Μεγαλώνουμε μαζί, όλοι οι καινούριοι ακούγονται χαζοί
Τους ανατινάζω το μαγαζί, και τους θάβω παρέα με νεοναζί
Για το άλμπουμ παννυχίδα, η λογική μου πιο λεπτή από παρανυχίδα
Στο λυρικό τέρμα βάζω γκολ, χαϊδεύω το κλειδί του σολ
Τρώω το γλυκό πριν καν μπει στο μπολ
Ο ξεχασμένος, φρέσκος έξω απτή φυλακή, χαμένος
Ο πιο sick νίντζα, έχω μια λεγεώνα από τσακάλια, ξεκίνα τα παρακάλια
Ξεκινώ την Ωδή στις Ρίμες και σταματάν για τον καλύτερο οι φήμες
Δωρεάν τσιγάρο, σε παρακαλώ άφησε το γάρο
Απόψε θέλω να γίνω φουγάρο
Και γουστάρει προφυλακτικό με γεύση τσέρι
Με βλέμμα καροτσέρη την πηδώ μα δεν της δίνω το κασέρι
Ρίχνω το παντελόνι και πως θα περάσει ωραία ξέρει!
Τα γκομενάκια σα του Χέφνερ, λαγουδάκια, δε θέλουνε παιδάκια
Γλυφομούνι σαν να ήμουν ο Τζιν Σίμονς, δε τις πιάνει ποτέ ύπνος!
Ατομικά δικαιώματα
Λέγε για αυτά σε κάποιον που ο παππούς πέθανε στα χαρακώματα
Κάνω σε άχρηστους MCs δωρεάν λοβοτομή
Σπόντες που περνάν στο αυτί σου σαν ηλεκτρόνια σε διατομή
Μην περιμένεις να δεις πως κάνω τη συνταγή
Θα το κρατώ αληθινό μέχρι να καταστραφεί η Γη
Συνηθισμένος στων κοινών θνητών τη μορία
Τι περίμενες; Απλά δες τις κινήσεις μου στην ανθρώπινη ιστορία
Της πόλης το κλειδί, το έκλεψα απτόν δήμαρχο
Ενώ η γυναίκα του έπαιρνε πίπα στον αντιδήμαρχο, χώνω σφαλιάρα στον σμήναρχο
Η είδηση είναι αλήθεια, επέστρεψε ο κακός απτά παραμύθια
Με το βλέμμα βουρδουλιά, όλοι χωρίς δουλειά, στο όνομα μου ο Πάπας πίνει γουλιά
Ψήνω με τις ρίμες κέικ, γλυκό
Τα τεφτέρια των Ρασταφάρι έχουν νόημα επικό
Ίσως να έμεινα εκτός για πολύ καιρό;
Μήπως η απουσία μου ήταν γεγονός φαρμακερό;
Καθώς ακούς αυτά τα γαμάτα tracks
Ραπάρω και τα στατιστικά κάνουν τούμπες εναλλάξ
Ψαράς και λυριστής οπότε απλώνω μεγάλα δίχτυα
Αυτά είναι τα ξενύχτια