Amir Tataloo
Hanoozam
هنوزم با غَمِت خونِ دِلَم ، تاريكه خونه
هنوزم ما دوتا يه چيزى انگار ، بينِمونه
هنوزم نيستى ابريه هوا ، تيره و تاره
هنوزم اين شبا بوى تو داره گريه داره گريه داره
هنو داغونِ قلبَم و غمِ رفتنِ تو واسَم عذابه
هنوزم حالِ من بى تو خرابه و خرابه و خرابه
هنوز صداى پاهات توى اين خونه ، ميپيچه
هنوزم مغزِ من هنگه و سَرَم گيجه گيجه گیجه گیجه

هنوزم ، واسه من ، بهترين هديه‌ى طبيعتى تو
هنوزم ، دِلَم ميخواد اون ، لباى لعنتى تو
هنوزم ، زيباترين ، دخترِ توى اين شهرى تو
هنوزم ، نفهميدم ، چرا باهام قهرى تو
هنوزم ، واسه من ، بهترين هديه‌ى طبيعتى تو
هنوزم ، دِلَم ميخواد اون ، لباى لعنتى تو
هنوزم ، بهترین ، پسرِ توى اين شهرى تو
هنوزم ، نفهميدم ، چرا باهام قهرى تو

هنو هرجا كه ميرَم ، يه گوشه تنها ميشينم
هنو هرجايى بى من ، تاثيرِشو ميبينم
هنو ، هر كى كه ميشناسَتِتو ، تحويل ميگيرم
هنو ، اگه بِهِم بِگَن واقعاً رفتى ، ميميرم
منم ، هرجا كه ميرَم ، يه گوشه تنها ميشينم
هنو هرجايى بى من ، تاثيرِشو ميبينم
هنو هر كى كه ميشناسَتِتو ، تحويل ميگيرم
هنو ، اگه بِهِم بِگَن واقعاً رفتى ، ميميرم
هنو بداخلاقى چيه ؟؟ نَسَخِ من شدى باز ؟؟
تو هم مِثِه من ، رفتارِت مِثِه اَلكُلياس ؟؟
هنو سگى ؟!؟ دِلِت تنگ شده لَش ، تو بغلِ من كنى ناز ؟!؟
هنو باورِته ، اون حرفا كه پُشتِ من بود
من موندمو عربده‌هاى پُشتِ فَرمون
وِلِش كن ، بيخودى تَلخِش نكنم ، بريم ، سَرِ بحثاى خوشِ خَندون
اون مجسمه كه دادى كه يه فرشته‌ى خُل بود
اونو جا گذاشتم ، همونجا پيشِ گُلدون
اون سيگار ، بَهمَنامَم هَمَشونو وَردار
يا بِكِش يا بِدِه بِرِه كفشامَم بذار انبار
اون حوله سفيده ، كه مالِ حموم بود
يا تو لباس چِركاس يا افتاده همون رو
اون شِيخُ الشُيوخه ، كه تو عودا خَفَن بود
كنارِ تى ويه كه شُدِش زيرِ دستَم خورد
جورابامو يادم رفت ، اون سِت خوشگله
بالاى كُمده تنها ، با يه مُشت گِلِه
مِسواكَمو بنداز ، تو سطلِ آشغالى
روى اون مبله هم ، ديگه ساکِ باشگاه نى
نهارَم نميخوام ، من اَصَن رژيمَم
من همونى كه شيكم خالى ميرفته جيمَم
من اَصَن ديوونه وحشى من اَصَن يه ديوَم
من اَصَن عاملِ بدبختيه اين رژيمم

هنوزم ، واسه من ، بهترين هديه‌ى طبيعتى تو
هنوزم ، دِلَم ميخواد اون ، لباى لعنتى تو
هنوزم ، بهترین ، پسرِ توى اين شهرى تو
هنوزم ، نفهميدم ، چرا باهام قهرى تو
من از هفته‌ى پيش دوباره ، افتادم به يادِت
فكر نميكنم كِسى مِثِه من ، اِنقد بخوادِت
من دو سه روزه شديد دوباره ، خوابِتو ميبينم
هَمَش تصويرِ تو رو به رومه ، هر جا ميشينم
منم به يادِ تو بعضى شبا بدجورى گِريَم ميگيره
منم مِثِه خودِت قلبَم از اين ، دِلتنگى سيره
منم بى تو برام اين خونه ديگه مِثِه يه زندونه سرده
نميخوام عشقِ من با كُلِّ اون ، تِهرون بگرده

هنو هرجا كه ميرَم ، يه گوشه تنها ميشينم
هنو هرجايى بى من ، تاثيرِشو ، ميبينم
هنو ، هر كى كه ميشناسَتِتو ، تحويل ميگيرم
هنو ، اگه بِهِم بِگَن واقعاً رفتى ، ميميرم
منم ، هرجا كه ميرَم ، يه گوشه تنها ميشينم
هنو هرجايى بى من ، تاثيرِشو ميبينم
هنو هر كى كه ميشناسَتِتو ، تحويل ميگيرم
هنو ، اگه بِهِم بِگَن واقعاً رفتى ، ميميرم

هنوزم ، واسه من ، بهترين هديه‌ى طبيعتى تو
هنوزم ، دِلَم ميخواد اون ، لباى لعنتى تو
هنوزم ، زيباترين ، دخترِ توى اين شهرى تو
هنوزم ، نفهميدم ، چرا باهام قهرى
هنوزم ، واسه من ، بهترين هديه‌ى طبيعتى تو
هنوزم ، دِلَم ميخواد اون ، لباى لعنتى تو
هنوزم ، بهترین ، پسرِ توى اين شهرى تو
هنوزم ، نفهميدم ، چرا باهام قهرى تو
هنو پيجِتو اِستورياتو ، چِک ميكنم يواشكى
بدون يه ديوونه اينجاست ، كه هنوز براش تَكى
پَخشه همه وسايلِت اينجا ، هنوز روحِت تومه
هنو هرشب بدونِ تو فقط ، يه شبِ بى‌روحه شومه
هنوزم ، بهترین ، پسرِ توى اين شهرى تو