تو تو دید من نیستی، کجایی؟
چطور اینقده نترس و شجاعی؟
چطور انقده بد شدی خدایی؟
تو تو فال من نیستی، چرا نه؟
چرا محل نمیذاری به آدم؟
چرا گریه نمیکنی به یادم؟
دوست دارم دوباره اون پاهای خسته ت کنارم راه بیان و
دوست دارم دوباره تو واسه من بخونی، منم بزنم با پیانو
دوست دارم دوباره اون پاهای خسته ت کنارم راه بیان و
دوست دارم دوباره تو واسه من بخونی، منم بزنم با پیانو
یه وقتایی هم همه چیز سیاس
دلهره پنجره باز
هیچی هم نی که اصلا بده فاز
فاش میشه ازت هر هفته یه راز
اینم که میبینی افتره ماست
هیچ نقطه روشنی نی
خودتو بکش همینی
من خودمو کشتم اینی
نرفتی، چون مشتری نی
هیچ راه برگشتی نی
این زندگی رفت و برگشتی نی
اینو بفهم و شل نباش
شاید اون یکی مثل من مشتی نی
ما وقت استفاده ش میریم
رفیق همه چیمونو واسه ش میدیم
این چیزا رو تا تهش دیدیم
امثال تو رو صد بار بخشیدیم
اونایی هم که اضافی ان خودشون میرن
تو تو اتاق من نیستی، چرا نه؟ (چرا نه)
چطور انقد یهو میشی یه نامرد؟ (چرا یهو اینطوری شد؟)
چرا نمیرسه هیشکی به دادم؟ (چرا؟ چی شد؟)
هزار تا نذر هزار تا اشک هزار شمع
نشد غافل ازت حتی یه بار شم
همیشه من همینقدر دوسِت داشتم
دوست دارم دوباره اون پاهای خسته ت کنارم راه بیان و
دوست دارم دوباره تو واسه من بخونی، منم بزنم با پیانو
دوست دارم دوباره اون پاهای خسته ت کنارم راه بیان و
دوست دارم دوباره تو واسه من بخونی، منم بزنم با پیانو