(قسمتِ اول)

دورهمی - تهی
پاشو پاشو چرا نشستی؟
تاریک بود، چراغِ دستی‌
با خودت بیار، تا روشن بشی‌
همه وایسادن، ما چرا نشستیم
دورهمیه، دورِ بقیه، خط می‌کشیم قرمز، دایره
فهرست کامله ، میریم جلو با جیگر
آهن‌ام داریم، میدونی‌ که لازمه
واسه بدنت ، واسه بعدنت
واسه بغلیت که آهن پرسته
فرقمون اینه، آهنربا هم باشیم
میدونی‌ واسه ما آهن نچسبه
شهر، شده پُره دیوانه
شرم، داره پُره بیماره
من، اگه نخورده مَستم
به دلیلِ نیمهٔ پُره لیوانه

(همخوان - شروین)

من مست و تو دیوانه
ما را که بَرَد خانه
صد بار ، تورا گفتم
کم خور دو ، سه ، پیمانه
در شهر یکی‌ کَس را
هوشیار نمی‌بینم
هر یک بد تر از دیگر
شوریده و دیوانه
(قسمتِ دوم - تهی)

پیر منم ، جوان منم
تیر منم ، کمان منم
دولتِ جاودان منم
من نه منم ، نه من منم
نه تو تویی ، نه من منم
من دنبالِ هدف فقط
از خودم که عقب ترم
نه هم ردم، نه هم قدم
میپره عقل از سرم
میبینم فقط ، منم
دورهمی در کار نیست
خاطره بود، ورق زدم
شعرام، طبق طبق
شلیک میشن، ترق ترق
تو باتلاق با من (لجن) لجن
ارادت ، منمو قلم
تهی پُره کلمه، بلده، همهرو، بغله، هم بچینهُ
بخیه کنه و تهیه کنه و ذخیره کنه، توی مغزش
طرفدار توی قلبش ، ضربان روی نبضش
بدو،بدو،بدو،بدو،بدو میکوبه، می‌خونه، روی ضربش
همه دنبالِ قبلش ، من دنبالِ بعدش
دکتر با یه ارتش ، میمونه پایه حرفش
مثل اونا نیست لاتِ مجازی
حرف بزنه و بپیچه بره و فکر نکنه به عاقبتش
این رجز خونیه ، نه گفت آواز
نمیشیم جلو کسی‌، دولا راست
ولی‌، به احترامش چند ثانیه سکوت
منظورم مولاناست
(همخوان - شروین)

من مست و تو دیوانه
ما را که بَرَد خانه
صد بار ، تورا گفتم
کم خور دو ، سه ، پیمانه
در شهر یکی‌ کَس را
هوشیار نمی‌بینم
هر یک بد تر از دیگر
شوریده و دیوانه
هر گوشه یکی‌ مستی
دستی‌ زده بر دستی‌
من مست و تو دیوانه
ما را که بَرَد خانه
صد بار ، تورا گفتم
کم خور دو ، سه ، پیمانه

خوبی‌... بگم دکتر بیاد؟