Καμιά φορά η ζωή κυλάει γλυκά με τα κοπρόσκυλα
Φούντα στα εσώρουχα, μια cola, δυο πιτόγυρα
Η νύχτα καλεί, πάλι, τα παιδιά της..Αμάν!
Πολλοί χοροπηδάνε όταν βρούν τη MaDaMΔεν έδιωξα αδερφό από το σπίτι μου ποτέ μου
Κι ο ψηλός απλώνεται πάλι στον καναπέ μου
Τρώει απ’ το φαϊ μου και πίνει από τον καφέ μου
Με την πρόφαση, ότι του αρέσουνε τα κουπλέ μου..
Ο σπόρος κελαηδάει, όταν γίνεται ζάντα
Λέει: « Τι φτύνεις, ρε κωλόπαιδο!!», ενώ φτάνω τα τριάντα
Η “έτσι” δεν ακούει τη μουσική μου με τ’ αμόρε της
Μα ξέρει, κανένας δε ραπάρει σαν τ’ αγόρι της..
Φρέσκο καυσαέριο αναπνέοντας
Απ’ τ’ Ανατολικά της “Καταδίκης”, πάω γυρεύοντας
Εκεί που όλοι πιστέψανε πως έφτασε το τέλος μας
Μια τύχη πονηρή όλο γυρνάει με το μέρος μας..
Η ζωή μας σε δίσκο
Το χρώμα είναι μαύρο, στην καλύτερη γκρίζο
Οι δάσκαλοι, μου λέγαν, τίποτα πως δεν αξίζω
Έχω “κακό μυαλό”
Τι σκατά καλό να δημιουργήσω..;
Περίεργες ώρες..
Copa Libertadores
Την είδα να ποντάρω στη χειρότερη απ’ όλες
Γίαννη, δώσε σημείο.. Άσσο, χινάρι ή δύο..
Μετά φιλάω το δελτίο, μπας και πάω ταμείο
Το πιο σπάνιο λουλούδι μέσα στο τσιμέντο ανθίζει
Επικινδυνα συμπτώματα αποκτά όποιος τ’ αγγίζει..
Πες στο μαλακισμένο, πως θα πάρει ό,τι του αξίζει
Η χώρα είναι μικρή, κι η γη γυρίζει..γυρίζει..
Το υπόγειο ραντάρ μου τους ρουφιάνους εντοπίζει
Χρόνια ξεσκαρταρίσματος, να δούμε ποιός αξίζει..
Εκεί, ψηλά στη Θράκη, κάτι βρώμικο μυρίζει
Και κάπως έτσι αρχίζει.. Έτσι δεν είναι, Squeezy;
Ταπεινοί και Πεινασμένοι, κι ό,τι θέλει ας βρέξει..
Άιντα Τζόνυ, βάλ’ το στο ξιΆμα να παίξει..