[Intro: Lex & Bloody Hawk]
Εδώ πέρα, που λες, έχει κάτι ψυχές, δεν κοιμούνται ποτέ, μα 'χουν όνειρο
Με σπασμένα καντράν, απ' τους κήπους περνάν για να δουν απ΄τα κάστρα τον Όλυμπο
Εδώ πέρα, που λες, έχει κάτι ψυχές, δεν κοιμούνται ποτέ, μα 'χουν όνειρο
Με σπασμένα καντράν, απ' τους κήπους περνάν για να δουν απ΄τα κάστρα τον Όλυμπο
Yeah, yeah, yeah
Ortiz got the fuego, comprende?
[Chorus: Bloody Hawk]
Ιστορίες απ' τα πάρκα, πάρκα
Απ' το κυκλικό της Αντιγονιδών
Με κοκκινισμένα μάτια, μάτια
Κάνω ζωγραφιές στο βρεγμένο μπετόν
Πάλι χάνομαι τα βράδια, βράδια
Βλέπω τον χορό των θολών αστεριών
Η ζωή μου μια μπαλάντα, πάντα
Πάνω στα σκαλιά πολυκατοικιών
[Verse 1: Bloody Hawk]
Yeah, yeah
Της έδωσα ό,τι είχα και δεν είχα
Μου 'πε πάρε το μολύβι μου κι όλο τον κόσμο νίκα
Κυριολεκτικά απ' το πρώτο λεπτό που βγήκα με πρεσάρουνε ως το τέρμα σα 'μαι στην Bundesliga
Ελλάδα καλώς ήρθες στη γιορτή μου
Πατέρα ευχαριστώ για τη φώνη μου
Αλέξη, ευχαριστώ, είναι τιμή μου
Φτύνω το γαμίδι στο μπαλκόνι σα να το ετοιμάζω όλη τη ζωή μου
Πάει!
Έχω περπατήσει το σοκάκι που πονά
Σαν τον Μαργαρίτη σε Δρόμους του Πουθενά
Πρόσεχε τη λέξη που το στόμα σου ξερνά
Δε γυρίζει πίσω ξανά
Γράφω το κουπλέ για τους υπέροχους και τους αξημέρωτους
Για τους ασυμβίβαστους και τους ασιδέρωτους
Μ' ακούγαν στα δεκάξι τους, ζούσανε το έργο τους
Πηγαίνοντας να γίνουν με το Daewoo του γέρου τους
Να 'μουνα ξανά εννιά χρονών
Να ξυπνούσα μέσα στις χριστουγενιάτικες πιτζάμες μου
Να 'γραφα ένα γράμα, να ζητούσα να μην τρέχουνε τα χρόνια σα χώμα από τις παλάμες μου
Πόσο θα μου πάρει να ξεχάσω και τη ματαιοδοξία μου να σπάσω;
Είναι σα να μ' έστειλαν ξανά να πάρω μαϊντανό και πράσο
Σφίγγω τα λεφτά στα δάχτυλά μου μην τα χάσω
Ναι, βάλαμε κορώνες στα κεφάλια μας και ακριβά αντικείμενα στα φτωχικά μας σπίτια
Ποτέ δεν υποσχέθηκα να γίνω αυτό που θέλεις
Πάντα υποσχόμουνα να φτύνω την αλήθεια
Γι' αυτό όταν περνάω αυτήν την πόρτα σα χαμένος
Κι ακούω Πασχαλίδη σουρωμένος
Θυμάμαι πως ο δρόμος δεν ήταν ποτέ στρωμένος
Κι έχω φτάσει πιο μακριά από αυτό που 'μαι φτιαγμένος
[Chorus: Bloody Hawk]
Ιστορίες απ' τα πάρκα, πάρκα
Απ' το κυκλικό της Αντιγονιδών
Με κοκκινισμένα μάτια, μάτια
Κάνω ζωγραφιές στο βρεγμένο μπετόν
Πάλι χάνομαι τα βράδια, βράδια
Βλέπω τον χορό των θολών αστεριών
Η ζωή μου μια μπαλάντα, πάντα
Πάνω στα σκαλιά πολυκατοικιών
[Verse 2: Lex]
Αν ο Bloody Hawk μεγάλωνε στη Θεσσαλονίκη
Δεν ξέρω αν θα 'ταν ο ίδιος ράπερ βάσει στατιστικών
Μα ίσως πετύχαινε τον ΛΕΞ κάπου δεκάξι χρονών
Να πίνει γάρα στο κυκλάκι της Αντιγονιδών
Πάντως για 'μένα είσαι MC και με κομμένο το χόρτο
Δεν υπάρχει ιστορία που να μην έχει αξία, γαμώτο
Από το κλάμα ενός μωρού στην επαρχία ως και το βλέμμα του ληστή μία στιγμή πριν ακούσει τον κρότο
Όλοι μαζεύουμε καρπούς απ' της ζωής μας το δέντρο
Και τους ενώνουμε σα Lego, Ortiz got the fuego
Τ' ότι δε λέμε μαλακίες δεν είναι κοπλιμέντο
Πες πως τα καταφέραμε γιατ' είχαμε ταλέντο
Είμαι Συκιές, κάπου παρκάρω, ξεκινάω να ραπάρω
Κι είμαι τόσο τρελαμένος που δε βλέπω τον φάρο
Τα ΟΠΚΕ λένε, «Ήρθαμε στοιχεία να εξακριβώσουμε
Μα δε μας πήγαινε η καρδιά, ρε πούστη, να σε διακόψουμε»
Free my bros, λευτεριά σε κάθε πλατεία
Από το 2013 απειλούμε την κοινωνία
Πάνω στο καπό λαδόκολα, τρώμε την παρέα τους
Δώσε στα παιδιά να φάνε λίγο απ' το κρέας τους
(Θες κάτι;)
Αυτά τα μέρη είναι κάπως μελαγχολικά
Κι αποδεικνύουνε πως κλαίνε και οι άντρες
Τι κι αν δεν είμαστε ακριβώς κανονικοί τραγουδιστές
Ματώνουμε και γράφουμε μπαλάντες (Μπαλάντες)
Για τα παιδιά του δρόμου που κάνουν δουλειές
Έξω απ' τα μπαρμπέρικα σαν Άραβες (لسَّلَامُ عَلَيْكُمْ)
Διάβασες δυο άρθρα, πάτησες δυο καρδιές
Και νόμιζες πως έτσι μας κατάλαβες
Οι διανοούμενοι της χώρας έχουν απόλυτο δίκιο
Δεν είμαι τίποτα παραπάνω από ένας τράπερ με καμουφλάζ
Με το καπέλο χαμηλομένο και το 'να χέρι στον καβάλο
Απλά γουστάρω που κάναμε το ραπ πιο μεγάλο
[Chorus: Bloody Hawk]
Ιστορίες απ' τα πάρκα, πάρκα
Απ' το κυκλικό της Αντιγονιδών
Με κοκκινισμένα μάτια, μάτια
Κάνω ζωγραφιές στο βρεγμένο μπετόν
Πάλι χάνομαι τα βράδια, βράδια
Βλέπω τον χορό των θολών αστεριών
Η ζωή μου μια μπαλάντα, πάντα
Πάνω στα σκαλιά πολυκατοικιών
[Outro: Lex, Bloody Hawk & Lex]
Εδώ πέρα, που λες, έχει κάτι ψυχές, δε κοιμούνται ποτέ, μα 'χουν όνειρο
Με σπασμένα καντράν, απ' τους κήπους περνάν για να δουν απ΄τα κάστρα τον Όλυμπο
Εδώ πέρα, που λες, έχει κάτι ψυχές, δε κοιμούνται ποτέ, μα 'χουν όνειρο
Με σπασμένα καντράν, απ' τους κήπους περνάν για να δουν απ΄τα κάστρα τον Όλυμπο, eh