Navid
Be Donyaye Man Khosh Omadi
؛[قسمت اول]؛
یه قلم و ورق و هدفون دور گردن
دبیرستان تا خونه
یه قصه بود پشت هر ...
جو گیر بودم
دوتا کنسرت دیده بودم
که میخواستم بشم بهترین رپر دنیا
یادش بخیر چه روزای خوب
چه شبای دراز
چه رویا های دوری
چه ورق های سیاه
که سفید بودن یه ساعت قبلش
یادش بخیر چه روزای خوب
میزدم بیرون از غروب آفتاب تا
همون موقعی که بهش میگن بامداد
دنبال چیزی بودم که حتی باورم نمیشد که پی اونم
دنبال آینده بودم
بیرون از خونه ام
خونواده ای که گفت تهش ...
برو پی کاری که خوبه تهش پوله
ولی بازم با یه لبخند
پلاکه دور گردن
استدیو تا خونه
یه قصه ست پشت هر ...

؛[قسمت دوم]؛
ترجیح میدم اونی باشم که خواستم
نه چیزی که کل عمرت به پاش رفت
ترجیح میدم رویای پدرم نابود شه
تا ببینم رویای خودم بگا رفت
من خواستم شد تا تهش دنیا مال منه
حسودا پشتم ببین با یه حال بدن
دوست دارن برم تو کفن
صدام درنیاد ولی خیلی راحت میزنم تو تهران قدم
با ما بدن به درک
من خودمم
یه روز میبینی همه اسکناسا رو سر من بالیدن
گاهی با داف خوشم و گاهی نه
گاهی میخندم به حال اونا که گاییدم
من این شهرو درک میکنم
تو فقط میبینی
من ترجیح دادم باشم
وقتی راهتو میگیری میری
این فرق من و توئه
یکمی تلخ میشه و یکمی بد
میفهمی که کیه مردش
؛[قسمت سوم]؛
داغونم میکنه دیدن بچه محلا
کلی دعوا جلوت
شنیدن حرفا پشت سره فلان
جایی دیدم این زخما
فکر اینکه به هر در بزنی بی فایده ست هر بار
ولی دیر یا زود
یه روزی نوبت من میرسه
از اون بالا بام بام خم میشه
دست میده بهت
تو خوشحالی
عکس یادگاری یه بنز و
دست دافت دور گردنمه
شونه مو میمالید
تو هم قیدشو بزن
این کسشرا واسه فاطی تنبون نمیشه
خودتی و خودت
مثه من که خودم و خودم بودم
و ترجیح میدم خودم بمونم
اخلاق سگ
بدون حس با یه سیگار
کلی کام حبس
همیشه فس
همیشه چاکر خدا
که میگه برو پله بعدی
هه به دنیا من خوش اومدی