[Verse 1]
Aklımın bekâsını kaybettim o akşam
Neyin nesiyim söyleyemem yüzüme karşı sorarsan
Yığınla insan içinden bir tek ben kobaysam
Altında neden bulamadıysam kaybolurum o anda

Kendime düşmanken herkesi dost sanarsam
Herkesle biraz muhatap herkeste akıl muallak
Bir an ağzım kapansa sanki güler suratlar
Aslında içimden dediklerim duyulmaz o anda

Geriden duyduğum her şey hakkımda yalansa
Benim yaptıklarımdan korkut arkadan karalarsam
Düşmanlık haddini aşmış rekabet azarsa
Ben tüm gücümle ezmek için karşındayım o anda

Söylenen her şеy de tutarsızlık olursa
İmkansız olan şeyler için bеnden şüphe duyarsan
Kalabalık çevremde bi' ben yalnız kalırsam
Dönüp ardıma bakmam asıl karanlığım o anda

[Nakarat]
Dünyayı senin çevrende döndürmez Adem
O anda bunun suçlusudur o anda matem
Uyandım ölümün en güzel yerinde bazen
Komplolarla örülmüş bir platformdu sahne
[Verse 2]
Gün ortasında birden irkilip durulursam
Her adın geçtiğinde içimden cinayet koparsa
Bütün eylemlerinden sonra kahır duyarsam
Düğümlenir dudaklarım ve sessizimdir o anda

Suç üstü yakalamışken inkarını bulursam
Hep yapmadım deyip arkamdan nispet edip durursan
Gülen yüzünün sahteliğine kapılmamışsam
Aklımda intikamlara yer vermişimdir o anda

İnsandan uzaklaşıp kendimi yok sayarsam
Bu yüzden adım birden bire vefasıza çıkarsa
Varlığım senin bi' menfaatin kadarsa
Yokluk sahamda kendime yer yapmışımdır o anda

Yakın olmanın yöntemi bir feat'e bakarsa
Bi' kez hayır dedim mi bütün dostluk o an koparsa
Samimiyet dediğin sadece yan yanaysa
Tam göğsüne yerleşip kanser olmuşumdur o anda

[Nakarat]
Dünyayı senin çevrende döndürmez Adem
O anda bunun suçlusudur o anda matem
Uyandım ölümün en güzel yerinde bazen
Komplolarla örülmüş bir platformdu sahne