[Verse 1: Maestro]
Çocuktum anlamazdım olayları şimdilerde
Geçmişimi sorgularım loş ışıklı caddelerde
Düşündüm durdum bir faydanız yok çünkü
Bir tek müzik sadık kalır bana ömür geçmez kahpelerle
Sahtelerle gerçekleri aynı kefeye koymadım
Duydum inanmadım yalanlarına kanmadım ben
Nedir sebebin söyle yaşamak için ha?
Zor bela geldim buraya bir hayli aşama geçip
Seçim şansım olsaydı seçmezdim kolayı
Zoru başarmayı zengine değil fakire sorayım
Gel açık tüm kapılarım kapattım tüm algıları
Yara dolu kollarımda sargılarım
Benim ağzım fazlasıyla bozuk gördüm geçirdim hayatı
Yüküm ağır geldi titremekte dizlerim bayadır
Zulamda sakladığım hainlikler sizler için
Yaşantım hayalidir bak tonla piçin!
Kalır kolumda sönen sigarının izi
Çocuk benim hayatım 25 bölümlük dizi

[Verse 2: Ados]
Gözlerim el hamra gibi kızıl ver özlemi
Şad olsun annem canıyla ödedi hayat dersimi
Geçmiş hataların pişmanlığa tesiri
İmzanı at Adem hepsi senin birer mevsimin
Ve sır kalktı mantığımı kürekle attım
Hiç karşıma dikilmez ki dağıtayım şu yüzünü bahtın
Dünyada cüruf kadar yerin yoktu baktım
Onu da bıraktım bi kenara düğüm çözüldükçe kalktım
Bana yarınlardan bahsederken dikkat et çocuk
Tükettim onları tecrübe kafi yaşamak zorunlu
Beni üzmek için yeter sandığın bir yorum mu?
Ben kendime mezar kazdım hep başında oturdum
Vücudum sıska ama yüreğim kaslı
Ben kalemi aciz kılan sözlerin koynunda yattım
Gerçek beni şarkılarda biriktirip çaldım
Ne teknik ne de başka bi' şey bununla yarışamazdı