[Nakarat]
Suçlusun be dünya
Suçlusun be dünya
Huzrumu verin ya verin ya

Suçlusun be dünya
Suçlusun be dünya
Huzrumu verin ya verin ya

[Verse 1]
Nasılsa bir ilk değil bu tipin silikliği
Geceler triplik kapalı bilincim
İçine gir incin üstüme giyindiğim
Bu nefret ile hayat eskizimiz çizildi

Ceketin cebinde bir umut bi’ çile
Ne niye bilmeden yaşıyorum soyut ise
Düşlerin, peşinden koşanlar kibirle
Tutup çeker kollarından yükleriyle yürü diye

İnsanı etiket eder bi’ boku becеremeyen
Nе denir geceler ecel burada sebepsiz bedel
Ödedik seneler evvel yaşadık ne derecede
Bütün bu anılar benim yakıştı çerçevelere

Yine de beni deneme buharlı pencerelere
Yazardık masumiyeti neşeyle el ele nefes
Almak gibi alıştım
Zorluğuna kaçmam geri
[Nakarat]
Suçlusun be dünya
Suçlusun be dünya
Huzrumu verin ya verin ya

Suçlusun be dünya
Suçlusun be dünya
Huzrumu verin ya verin ya

[Verse 2]
Bu gece yok huzurum kendimle konuşurum
Dört duvar arası ve duman ile yok oluşum
Kaçıncı kovuluşum içimden yolum uzun
Beni kurtaran bu müziğin ruhuma dokunuşu

Önerim yok içelim, tutamam içi serin
Etrafım dolu keriz yine de sorun benim
Benim benim benin benim yine de sorun benim
Neyse ki yaşadım ben bugüne kadar zoru sevip

Plastik ruhlu içinde kuşku
Dolu bi’ dünya kurdum oldum kurdu
Derken ufkum puslu
Yine insanlar beni suçlu buldu

Yine onca renk ertelendi
Beklediğim hayattan bol sebeple
Gerzek gibi alıştım
Boşluğuma kaçmam geri
[Nakarat]
Suçlusun be dünya
Suçlusun be dünya
Huzrumu verin ya verin ya

Suçlusun be dünya
Suçlusun be dünya
Huzrumu verin ya verin ya