Οι μέρες είναι εφτά
Μα εσύ έχεις σεβντά
Και τις μετράς δεκάξι
Κι ο χρόνος που περνά
Τον άνθρωπο γερνά
Μα δεν τον έχει αλλάξει

Οι μοίρες είναι τρεις
Και πριν να γεννηθείς
Σου γράψανε την τύχη
Τον πόνο σου γιορτή
Το πιο παλιό γιατί
Στο στήθος σου να βήχει

Τα θαύματα εφτά
Μα μόνο τα λεφτά
Αν έχεις είσαι εντάξει
Κι ο χρόνος που περνά
Τον κόσμο τον γερνά
Μα δεν τον έχει αλλάξει

Δώδεκα οι θεοί
Μα χάθηκαν κι αυτοί
Ξόφλησαν οι καημένοι
Αφού ό,τι κι αν λεν
Μονάχα το μηδέν
Στη σούμα πάντα βγαίνει