Σχεδόν πενήντα χρόνια βάσανα και διωγμοί
Τώρα στη μαύρη αρρώστια ανάξια πλερωμή
Τώρα στη μαύρη αρρώστια ανάξια πλερωμή

Το δίκιο του αγώνα πολλά σου στέρησε
Μα η ζωή λεχώνα ελπίδες γέννησε

Τίποτα δεν πάει χαμένο στη χαμένη σου ζωή
Τ’ όνειρό σου ανασταίνω και το κάθε σου γιατί
Τ’ όνειρό σου ανασταίνω και το κάθε σου γιατί

Ποτέ δε λες η μοίρα πως σε αδίκησε
Μα μόνο η ιστορία αλλιώς σου μίλησε

Σκυφτός στα καφενεία, στους δρόμους σκεφτικός
Μα χτες μες στην πορεία περνούσες γελαστός

Τίποτα δεν πάει χαμένο

Τίποτα δεν πάει χαμένο