Μέτρησα κι απόψε της ζωής μου τα χαμένα χρόνια
Τρόμαξα που είδα πως ακόμα σ’ αγαπώ
Μ’ έπιασε παράπονο και ρώτησα τα χελιδόνια
Κι ούτε αυτά δε `ξέραν που να ψάξω να σε βρω

Κι ύστερα άρχισα να κλαίω κι έμεινα κι εγώ
Βάρκα δίχως λιμανακι και χωρίς γιαλό

Μ’ ένα ροζ φουστάνι και τα μάτια στεναχώρημένα
Σκέφτηκα το χάδι σου με γλύκα και θυμό
Ό,τι στη ζωή μου είχα όλα τα `δωσά για σένα
Κράτησα μονάχα στη ψυχή μου τον καημό

Κι ύστερα άρχισά να κλαίω κι έμεινα κι εγώ
Βάρκα δίχως λιμανάκι και χωρίς γιαλό