[Verse 1: 12ος Πίθηκος]
Μια εικόνα χίλιες λέξεις
Κυλάει το μελάνι μου
Σκιαγραφώ το πορτραίτο της ψυχής κι αυτό το βράδυ μου
Γράφω ελεύθερα ενάντια στις κακουχίες
Εδώ είναι αλλίως, οι καλοί κερδίζουν μόνο στις ταινίες
Μα το να νικάει ο εγωισμός το θεωρώ χρόνου χάσιμο
Ειλικρίνεια, στα αριστερά του στήθους σου παράσημο
Η εύρεση του αληθινού εαυτού απετεί σκάψιμο
Και εάν πας βαθιά πολύ
Πιθανό να βρεις κάτι άσχημο
Μην τρομάξεις, μη φοβηθείς, όχι
Μην το προσπεράσεις, δέξου το
Άπλωσε τα χέρια να το αγκαλιάσεις
Τέσταρε τις αντοχές σου, μέχρι πού μπορείς να φτάσεις;
Αφού κλάψεις, η ελπίδα στο σκότος θα φέρει λάμψεις
Και το τέλος του κύκλου γεννάει μια νέα ιστορία
Κατανόησες τα λάθη σου, έχεις δεύτερη ευκαιρία
Τα πιστεύω σου, οι αρχές σου, ανεκτίμητη αξία
Βρίσκομαι σε θέσεις ισχύος, εξυμνώ τη φιλία

[Verse 2: Pure Form]
Απ' το παγκάκι μου θέα, χτενίζει την υδρόγειο
Πλάνο πανοραμικό με φακό ευρυγώνιο
Συχνά σηκώνομαι, σπάω τη ρουτίνα μου
Να δω πόση επίδραση μπορεί να 'χει πάνω σου
Η Γη το θύμα μου, γιατί τόσα χρόνια άδικα γυρνάς
Τα πέλματά μου πάνω σου να βγεις εκτός τροχιάς
Ο νότος σου βορράς να γίνει
Και ο βορράς σου νότος
Τα πάνω κάτω θέλω τώρα να 'ρθουν επειγόντως
Ζωγραφίζω τη ζωή μου
Βάζω χρώματα στο γκρίζο
Εικαστική έκρηξη, τώρα είναι πίνακας με κέφι
Το κανονίζω απ' τις αίθουσες γεμίζω
LIVES XXL, μεγάλης κλίμακας μεγέθη
Εγώ κι εσύ, κάπου μόνοι
Στη διάρκεια μιας νύχτας, κρύας
Διάλογος νωχελικός, παιχνίδια εξουσίας
Αφήνεσαι, ξέφρενα κατευθύνω το μυαλό σου
Κι έχω το πάνω χέρι, μωρό μου
Μα είναι προς όφελός σου
Εάν θες να ξέρεις, τα παιδιά του δρόμου έχουν τρόπους
[Chorus: Pure Form, Pure Form & 12ος Πίθηκος]
Και ας είναι να είσαι μια ζωή με δανεικά
Γιατί εαν δεν έχεις στο τέλος δικούς σου ανθρώπους
Δε νοιώθεις πλεονεκτηκά
Θέση ισχύος
Πες μου πώς θα αγοράσεις τις ελπίδες σου
Και ας κουβαλάς στην τσέπη μετρητά
Γιατί εάν δεν έχεις στο τέλος δικούς σου ανθρώπους
Θα νοιώσεις μειονεκτικά
Θέση ισχύος

[Verse 3: 12ος Πίθηκος]
Ζούμε σε δύσκολους καιρούς
Το να 'σαι ευθύς δεν είναι εύκολο
Μην τρέφεις το κτήνος του μίσους, λάθος ολέθριο
Κι ο ύπνος να σε παίρνει δίχως τύψεις στο κρεβάτι
Η εμπειρία καθορίζει πόσο βάρος αντέχει η πλάτη
Δες το μεταφορικά: το μυαλό είναι σαν χωράφι
Εάν σπείρεις τη γνώση, με τον καιρό θα γίνει ξυράφι
Γιατί αυτός που ανοίγει δύσβατους δρόμους πάντα ματώνει
Είναι θέμα επιλογών, αδερφέ!
No guts, no glory
Το τίμημα των γενναίων είναι να νοιώθουν μόνοι
Όταν η μέθη σε θολώνει, οαδερφος πιάνει τιμόνι
Είναι θέμα εμπιστοσύνης, κοινής λογικής, ευθύνης
David Blaine· μαγεία του δρόμου
Ανάλογα πώς το φτύνεις
Γιατί η μουσική είναι έντονη, διαχυτική
Ανατριχιάζει καθώς διαπερνάει σαν ρεύμα το κορμί
Οι στίχοι εναλλασσόμενη τάση
Νόμος του Watt στη φυσική
Τάση επί ρεύμα, ίσον ισχύ
[Verse 4: Pure Form]
Από μικρός πάω γυρεύοντας, νικάω τολμών
Ψυχή και σώματι. Εγώ, ο αγνότερος των φορμών
Στη γύρα απο μικρός, τον καναπέ τον βαριόμουν
Δοκίμαζα τα όριά μου για να μάθω πού τελειώνουν
Εγώ αυτός που λείπει, όχι αυτός που εγκαταλείπει
Ακολούθα τον αλήτη, όχι τον λαγό, Αλίκη
Όσοι δε μάθατε ακόμα, αργά ή γρήγορα θα μάθετε
Τους βλέπω να πηγαίνουν όλους, μα κανέναν να 'ρχεται
Απ' το παγκάκι μου η θέα, σφαιρική, απόλυτη
Είδα ανθρώπους ευκατάστατους να περπατάν' ξυπόλυτοι
Δεν αρκούν οι τραπεζικές καταθέσεις
Και αν δεν έχεις οικεγένεια στο πλευρό σου όταν πέσεις
Και πέφτεις...
Γιατί δεν είσαι της αγάπης δέκτης;
Γιατί κάποιος που πέφτει κάτω μένει
Εάν δεν έχει κάποιον όρθιο πίσω να τον περιμένει

[Chorus: Pure Form, Pure Form & 12ος Πίθηκος]
Και ας είναι να είσαι μια ζωή με δανεικά
Γιατί εαν δεν έχεις στο τέλος δικούς σου ανθρώπους
Δε νοιώθεις πλεονεκτηκά
Θέση ισχύος
Πες μου πώς θα αγοράσεις τις ελπίδες σου
Και ας κουβαλάς στην τσέπη μετρητά
Γιατί εάν δεν έχεις στο τέλος δικούς σου ανθρώπους
Θα νοιώσεις μειονεκτικά
Θέση ισχύος