Natus in curas, homo solis aestu
Haurit excelsus calidum laborem
Non opem fessus miseris recusat
Nocte quieta

Corporis tendens animisque vires
Extimas, nusquam sibi parcet ipse
Blanda vix ellum favet aura sortis
Vitaque suavis

Posteri segnes opera fruuntur
Denique exhausta memoresque laudant
Iam manus leto gelido solutas
Fractaque corda