[Verse 1: Phoenix]
The ugly motherfucker, the unlucky fucker
The everyday ghost, that nobody knows
Put the hood on with my hands in my pocket, lookin down exchanging every smile with a frown
I'm the unfriendly version of Casper
Bringin' Miles Davis back like i'm Robert Glasper
You can't even search me on the internet
Don't fuck with humanity, never intimate
I'm the misfit, pessimistic, mystic
Get your wig split in case you missed it
Raising my adrenaline doses
Got me punchin' clocks like i'm breakin' your noses
Yeah i'm that tough act to follow
The rough pill to swallow
In a cycle like yesterday is tomorrow
Heart beatin fast tense and hectic
I skip through reality like Narcoleptics
I do the dirty shit like i'm supposed to do
I'll shake hands even though i'm opposed to you
Stress disorder post traumatic
Y'all humans are so fake so dramatic

[Verse 2: Jefferson]
از راه رسیدی زدی دست به آسمون
میگذره زمان امدی بد به خوابمون
عصبی شدی نگاه کردی چپ به راهمون
ما نمی فهمیم میخوایم بریم کج به راهمون
اینجا هیچوقت حق به حق که نیست
شیر الودگی اینجا شهر به شهر مریض
انسانا یاد گرفتن تن به تن ستیز
موندن تا بزارن منو سر به سر یه ریز

مردم میکنن منو چپ چپ نگاه
هر ثانیه میره زندگیم کم کم بگا
جنگ نرم و قبر تنگ تر برا
تو شرایط من یا سخت تر ترا
چرا من، زندگیم رسما چرا
چرا بد باشه خدا واقعا چرا
چرا کم باشه عمرم واقعا چرا
چرا من، چرا غم باشه درونم واقعا چرا

تن فدا به تیر، سر به زیر
خون و که حرفشو از طلا بگیر
دار باشه جرمم اینم از طناب بگیر
بکش خجالت از تلاش‌ تیغ
چون کشید و پاره نکرد
چون نترسید و خایه نکرد
چون درس بلد بود و فایده نکرد
اخرش موند و تلاشو چند ساله نکرد