Í blokkinni inn í Gnoðarvog sumarið sextíu og átta
Sat ég uppi í rúminu, nýbúinn að hátta
Lög unga fólksins hljómuðu svo hátt út um gluggann
Heimurinn var blokkin mín, ég lék mér þar við skuggann

Síða hárið var draumurinn, en ég var dæmdur til að vera með bursta
Dagbjartar nætur fóru í að lesa Basil fursta
Kaninn var í Víetnam, Mogginn hélt með honum
Ég hafði fengið áhuga á berum konum

Pabbi striplaðist vankaður, svo voðalega þunnur
Það voru menn í höfði hans berjandi á tunnur
Ég sá hann aðeins þambandi þorstanum að svala
Með þrútin augu og sáran háls, lagðist svo í dvala

Ég lærði fljótt að pússa skó og plötu fékk að launum
Ég pældi í Stones á hæsta styrk og gleymdi mínum raunum
Bræðurnir fóru í Glaumbæ á Bítlaskóm með pela
En báðu mig fyrst að lofa því að ég engu myndi stela