I hocke syt tage hie im ochse
Besser gseit I schtahn e bitz im schilf
I ha ne zettu vo ihre i mym hosesack
Druf schteit: «mach's guet»
& wäge desse bin I hie
Dür ds fänschter gheit oktoberblaus aabe-
Liecht
& d vögu si längschtens ungerwägs
Bis uf die paar da i mym hingerchopf
Wo säge: «alleini wird dä winter huere-
Läng.»
I idiot I ha gmeint I heig niemer nötig
So oder so ersch rächt ke frou
Wo sech ufdrängt wenn I wett alleini sy
Jitz wär I froh sie drängti sich mir uuf
I la se gah
Bhüet se dr himmel
Egal wo sie isch
Weisch
Sie cha sueche wo sie wott
Aber e maa wie mi fingt sie nid
Wenn I's morn schaffe de fahren I a flug-
Platz
& warte dert bis dass sie wieder chunnt
We sie würd schtärbe de nähmt I mir gloub
Ds läbe
& liess mi begrabe i ihrem grab