Een avond in de herfst
En jij zei dat je ziek was
Wat dat met jou zou doen, dat weet ik nu pas
Je zei; " het komt wel goed met mij"
" ik ga er hard voor vechten"
Ja dat was papa, mijn papa
Bracht vaak een kopje thee
Als jij weer eens op bed lag
Je knipoogde naar mij, waarmee je aangaf;
Het komt wel goed met jou, het ga je goed mn meisje
Ja dat was papa, mijn papa
Hoe zou het nu zijn als jij opeens weer voor me staat?
Wat zeg ik dan, wat zou je denken
Wat vraag ik als eerst en zou ik na 10 jaar nogmeer
Nogmeer op je lijken?
Mn hoofd lag op je deken
Je hand was warm en zacht
Ik fluisterde wat woorden, in die laatste nacht
Het is nu echt voorbij
Je bent de drempel over, maar je blijft mijn papa
Mijn papa