[Verse 1]
İfademi yazdım, polisiye roman
Sevgi veresiye verilirse alacağın yalan
Cinnet geçiren neşeli bir adam
Kolu kırılana kadar O'nun kafasına vuran
Benim peşimdeki gölgelere bi’ bak
Sendeleyen adımların yansıması Hip-Hop
Yanlış gölgelerde gezinirsem inat
Zengin adam, yeraltı senin tavırlarından rahat
Ne olucan sen sonunda bu soru paketleri
Dağıtılmış çevrene ve %100 sahteliği
Garanti belgesidir takındığın tavır
Baban senden fazla kullansa da zararlı maddeleri
Çirkin olayların güzelliktir ambalajı
Karanlığa muhtaç ama o ışık bağımlısı
Görmüyorum sizi, gözlerim hep açık
Gülebiliyorum, yaşamı çözüyorum artık

[Nakarat x2]
Ruhumun gölgesinee
Birazcık ışık düşsee
Koymaz hiç böylesinee
Yaşıyorsan öylesinee
Yok şansım bundan başkaa
Yok kalsın gelmem aşkaa
Susmaktan yorgun düştüm
Ağlayacaktım ama güldüm
Senaryomun orta yeri, acıklı komedi
Bütün hayatın boyunca sen mutluluğu diledin
Ben cennetin içinden mutluluğu eledim
Doğum gününde ağlarsın doğduğun gün gibi

Yaşıyor öylesine, takılıp böylesine
Kafamın içindeki tilkinin annesine
Sansür koyar buna Discovery Channel bile
Karanlıkta güneşlendim ruhumun gölgesinde

Gördüğüme inanmadım, illüzyon parçaları
Ben denizi parçalayıp bu toprağa gömdüm
Ve kendimi bi' tek senin gözlerinde gördüm
Gözlerinde şaşırmış bi' piç kurusu gördüm

Saklanan bi’ korkaksın ruhunun gölgesine
Yazılır öylesine az gelir de böylesine
Bütün beyaz sayfaların kanıyla bahsedenim
Sevdiğimle savaşıp düşmanımla sevişirken
Ağlayacaktım ama güldüm

[Nakarat x2]
Ruhumun gölgesinee
Birazcık ışık düşsee
Koymaz hiç böylesinee
Yaşıyorsan öylesinee
Yok şansım bundan başkaa
Yok kalsın gelmem aşkaa
Susmaktan yorgun düştüm
Ağlayacaktım ama güldüm