[Strofe 1: Kaelar]
Ploeterend
M'n hoofd blijft amper boven water
Laatste dagen weer een slaaf van m'n verslavingen
't is hatelijk
De baas is ik en duidelijk
Geeft ie geen fuck om zuivering
Et vak doorzetting buisde ik
'k e't zo get me thuis te zitten
Ma sluimerend werd luie ik
Weer wakker, nooit eens muisstil
Altijd fluisterend, geef toe
't is een puist, ie sta al jaren op springen
En in plaats van er mee om te gaan probeer ik verdringen
Ploeterend
Spartelеnd, watertrappelend
Snakkеnd na verandering, en soms is 't vaak gemakkelijk
En soms is 't vaak te moeilijk om et geen da 'k wil te doen
Zelden zeker dak et vol kan houden, eerlijk, weer aan zoeken
Teder in m'n eerlijkheid
Ik wil altijd bezig blijven
Laat leed ni deel van ’t leven zijn
Ma 't moet, hoe anders heel je pijn
Die shit neemt tijd
Ongeduldig, dus laat ik et weer vreten, bijten
Lever kwijt
Amper nog aan 't drinken
Ma et smoren weer een bezigheid
[Chorus: Kaelar]
The truth is out
I’m used to doubt
The smoothest cloud
It moves me round
And I don’t wanna change
A life with no fun is insane
And I don’t wanna change
A life with no fun is insane

[Strofe 2: Sel]
M'n tekst eeft geen inhoud, als ik me weer stilhoud
Als ik m'n zin bouw, voelt et meteen fout
Dus da 'k maar m'n kin hou en op m'n eten kauw
'k ben ni goe in praten, dan katert m'n verstand
Ploeterend in conversatie tater ik frappant
Zoekend in de consternatie kadert dit gênant
Moeder van de constellaties, dwalend in et land

[Outro: Kaelar]
The truth is out