Romeiro hei de ir lonxe ao San Andrés
Con herbiñas de namorar
Dareille a quen alén mar está
O aloumiño do meu amor

Hei de vestir a camisa de liño
(que ela teceo para min)
Con herbiñas de namorar;
(anda o lagarto azul e souril)
A acaroar mapoulas bermellas
(nacidas de fusís,)
Co aloumiño do meu amor
(alleo á guerra e ao seu tambor.)

Morto ou vivo hei volver á terra
(que ela andou canda min)
Con herbiñas de namorar;
(chouta o mascato polo cantil)
A vela-lo adro familiar
(ala lonxe, na fin,)
Co aloumiño do meu amor

Cabo do mundo, ó pé dun aguillón
(doéme a guerra ruín)
Entre herbiñas de namorar;
(corvo mariño voa xentil)
O amilladoiro a levantar
(e pan santo a colorir)
Co aloumiño do meu amor

Romeiro hei de ir lonxe ao San Andrés
Con herbiñas de namorar
Dareille a quen alén mar está
O aloumiño do meu amor