[Intro]
Yeah

[Στροφή 1]
Ξυπνώ το πρωί, δεν μπορώ να χαμογελάσω
Σε έναν παλιό, σπασμένο καθρέφτη βλέπω τον εαυτό μου
Όλα είναι βρώμικα, κάθομαι στο κρεβάτι, έξω είναι συννεφιασμένο, μισώ
Όλα γύρω μου, είμαι τεταμένος, η ζωή είναι ένα τεστ
Βιάζομαι έξω από το σπίτι, και στον ανελκυστήρα
Κτυπάω το σκυλί στην πολυκατοικία
Προσπαθεί να με δαγκώσει, την αποφεύγω, σκέφτομαι
Σε πολλές αναπάντητες ερωτήσεις μπροστά στον παράλογο καθρέφτη
Τα παιδιά ονειρεύονται όπως κι εμείς τότε
Στα περίπτερα για βούτυρο, με τα παντελόνια σκισμένα στον κώλο, ελπίζοντας
Σε κάτι καλύτερο ονειρευόμασταν
Πάντως, δεν έχουμε ούτε το μισό από αυτό που επιθυμούσαμε
Τα χρόνια περνούν, τα χρόνια περνούν γρήγορα
Και μένουν λιγότεροι που σε καταλαβαίνουν
Σε σέρνει με δυσκολία η ζωή, μετράς τις μέρες και φωνάζεις
Ότι ο χρόνος περνά αργά όταν πάσχεις

[Ρεφρέν]
Αν οι φωτογραφίες μιλούσαν, οι αναμνήσεις θα ήταν ζωντανές
Θα ξέραμε πάλι τι σκεφτόμασταν όταν ήμασταν παιδιά
Πιθανότατα η φωτογραφία σου από το πλαίσιο θα ψιθυρίζε:
"Ξέρεις, δεν είσαι αυτό που επιθυμούσα να είσαι"
Αν οι φωτογραφίες μιλούσαν, οι αναμνήσεις θα ήταν ζωντανές
Θα ξέραμε πάλι τι σκεφτόμασταν όταν ήμασταν παιδιά
Πιθανότατα η φωτογραφία σου από το πλαίσιο θα ψιθυρίζε:
"Ξέρεις, δεν είσαι αυτό που επιθυμούσα να είσαι"
[Στροφή 2]
Τρέχουμε στον κόσμο γεμάτοι αφρό
Δεν μας νοιάζει καν για αστεία
Όταν πρόκειται για καλές μέρες
Ήδη τα ελπίδες έχουν πάει κατά διάολο
Τα έγνοια μας καταστρέφουν αργά τα όνειρα μας
Ένας κάνει τα μαθήματά του, ένας σπάει τις φλέβες του
Ένας μετρά τα χρήματά του, ένας έχει προβλήματα
Όλα τα προβλήματα συγκεντρωμένα, στην πραγματικότητα
Σε κανέναν ανθρώπινο μυαλό, όσο και να είναι εξυπνο, δεν χωρούν
Δεν σου αρέσει να ε

Ίσαι στα χέρια των άλλων, ούτε εμένα
Έχεις κουραστεί να γράφεις βιογραφικά και όμως η χειρογραφία γράφει
Ότι δεν θα πάει τώρα, είσαι πεπεισμένος
Προσπάθησε να μην ξεχνάς όταν ήσουν παιδί τι έτυχες

[Ρεφρέν]
Αν οι φωτογραφίες μιλούσαν, οι αναμνήσεις θα ήταν ζωντανές
Θα ξέραμε πάλι τι σκεφτόμασταν όταν ήμασταν παιδιά
Πιθανότατα η φωτογραφία σου από το πλαίσιο θα ψιθυρίζε:
"Ξέρεις, δεν είσαι αυτό που επιθυμούσα να είσαι"
Αν οι φωτογραφίες μιλούσαν, οι αναμνήσεις θα ήταν ζωντανές
Θα ξέραμε πάλι τι σκεφτόμασταν όταν ήμασταν παιδιά
Πιθανότατα η φωτογραφία σου από το πλαίσιο θα ψιθυρίζε:
"Ξέρεις, δεν είσαι αυτό που επιθυμούσα να είσαι"
[Στροφή 3]
Το καρδιοχτύπι σπάει, η ψυχή σου κλαίει
Τώρα βλέπεις το χαμόγελό σου μόνο στις φωτογραφίες
Έχεις λευκάνει, είσαι δυστυχισμένος, χρεωκοπημένος
Κοιτάς την φωτογραφία όπου πρωτοείδες την πρώτη σου ρυτίδα
Τα λάθη που έκανες στη ζωή σου σε κοστίζουν
Χωρίς αντίσταση, ζεις μια άνοστη ζωή
Πνίγεσαι στο αλκοόλ, χύνεις όλα τα λεφτά σε σένα
Έχεις φτάσει στο σημείο να είσαι ξύπνιος μόνο όταν κοιμάσαι
Είσαι ακριβώς όπως ο πατέρας σου όταν τον κοιτούσες με κακά μάτια
Με τα ίδια μάτια σε βλέπουν τώρα τα παιδιά σου
Είσαι ικανοποιημένος ή όχι, το ξέρεις μόνο εσύ
Να είσαι ειλικρινής με τον εαυτό σου τουλάχιστον τώρα
Έχεις πολλά να πεις, θα ήθελα να σε ακούσω, μπαμπά
Αλλά έχω πατήσει και εγώ τα ίχνη σου άλλη μια φορά
Εύχομαι καλή τύχη, γιατί θέλω να κάνω κάτι στη ζωή
Σε αφήνω ήσυχο στον παγωμένο σου κόσμο

[Ρεφρέν]
Αν οι φωτογραφίες μιλούσαν, οι αναμνήσεις θα ήταν ζωντανές
Θα ξέραμε πάλι τι σκεφτόμασταν όταν ήμασταν παιδιά
Πιθανότατα η φωτογραφία σου από το πλαίσιο θα ψιθυρίζε:
"Ξέρεις, δεν είσαι αυτό που επιθυμούσα να είσαι"
Αν οι φωτογραφίες μιλούσαν, οι αναμνήσεις θα ήταν ζωντανές
Θα ξέραμε πάλι τι σκεφτόμασταν όταν ήμασταν παιδιά
Πιθανότατα η φωτογραφία σου από το πλαίσιο θα ψιθυρίζε:
"Ξέρεις, δεν είσαι αυτό που επιθυμούσα να είσαι"