[Στίχος 1]
Δεν σου χρωστάω την καρδιά μου και δεν σου χρωστάω το σώμα μου
Αλλά πρέπει να ξέρετε ότι λυπάμαι που είμαι απρόσεκτος μαζί σας
Ο Κύριος ξέρει ότι σου χρωστούσα περισσότερα από όσα είμαι σίγουρος ότι θα μπορούσα ποτέ να δώσω σε κανέναν
Αλλά δεν μπορώ να προσδιορίσω τι θέλουν οι κανονικοί άνθρωποι από ξένα αντικείμενα
Κάτω ράφι ερωτικά προϊόντα όπως εγώ

[Προ-Ρεφρέν]
Έτσι, θα μπορούσα να σου κρατήσω το χέρι αλλά να σε κρατήσω σε απόσταση
Ω, κρεμάστε με από ένα κλαδί πολύ ψηλά για να ανέβω και να κουνήσω
Λιγότερο σπάνιο από σπάνιο, λιγότερο διαμάντι από ακατέργαστο
Απίθανο να είναι κάτι περισσότερο από το κάρβουνο που αποτυγχάνετε να συντρίψετε

[Ρεφρέν]
Και ορκίζομαι ότι προσπαθώ πραγματικά
Πάρτε το μαζί, Θα, ξέρετε και κάντε καλύτερα
Απλά δεν μου έρχεται φυσικό να σκέφτομαι ότι θα με ήθελες για μένα
Ορκίζομαι, προσπαθώ πραγματικά
Ω, λυπάμαι, υπόσχομαι, κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ
Απλά δεν έχω μάθει πώς να είμαι άνθρωπος όπως είσαι ακόμα

[Στίχος 2]
Ακόμα δεν ξέρω ποιος είσαι, ξέρω μόνο ότι είμαι ακόμα μόνος
Αυτό το νοσηρό είδος όπου ακόμη και η εταιρεία δεν μπορεί να με θεραπεύσει
Και όσο περισσότερο καθησυχάζεις, τόσο λιγότερο εμπιστεύομαι
Αλλά ακόμα μου έδωσες την καρδιά σου, σου έδωσα μόνο το σώμα μου
Ειλικρινά πίστευα ότι κανείς δεν θα το ήθελε, πόσο μάλλον να παρατηρήσει ότι έχει φύγει
Και έτσι το άφησα σπίτι, αλλά τώρα, τώρα, τώρα, τώρα
[Προ-Ρεφρέν]
Κρατώ ένα μενταγιόν με μια εικόνα του πίσω μέρους του κεφαλιού μου
Ω, μαϊμού-κλειδί πλευρική μου καθρέφτες, φάντασμα φίλοι μου
Έχω ζήσει περισσότερες ζωές από αρκετές, δεν έχω πεθάνει τόσο πολύ
Αλλά δεν είμαι πραγματικός άνθρωπος, απλά τα σκατά που δεν μπορείς να φτιάξεις

[Ρεφρέν 2]
Και ορκίζομαι ότι προσπαθώ πραγματικά
Είμαι εξίσου εκτεθειμένος αν βγάλω τα ρούχα μου
Όταν κάνουμε το πιο κοντινό πράγμα στην αγάπη που είμαι ικανός
Και δεν ξέρω γιατί θα σας ένοιαζε, αλλά προσπαθώ πραγματικά
Ω, λυπάμαι, υπόσχομαι, κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ
Απλά δεν έχω μάθει πώς να είμαι άνθρωπος όπως είσαι ακόμα

[Γέφυρα]
Είχα πραγματικά κάποια από αυτή τη βαρύτητα; Ίσως είσαι γρήγορος
Γιατί πραγματικά δεν μπορούσα να καταλάβω πόσο βαθιά πήγαν τα ίχνη μου
Η κορυφή του τόξου της λύτρωσής μου, η αναζήτηση αυτής της παρθένας καρδιάς
Είμαι κατατονικός στην αγκαλιά σου και φωνάζω: «Πώς προκάλεσα τόσο κακό;»
Χτυπώ το κεφάλι μου στο πάτωμα της κουζίνας
Απολογούμενος για τη ζωή μου και μπαίνοντας πάντα στη δική σου
Μην πεις "Λυπάμαι, αλλά αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί", ξέρω ότι έχεις τα δικά σου σημάδια
Αλλά κρύψε τα μαχαίρια μου πριν φύγεις, ή θα ζήσω ή θα πεθάνω μόνος

[Ρεφρέν 3]
Ορκίζομαι ότι θα πεθάνω προσπαθώντας
Είμαι ακόμα στη διαδικασία, αλλά κάνω πρόοδο
Υπόσχομαι ότι ειλικρινά θέλω να αποδείξω τη δυνατότητα βελτίωσης
Ορκίζομαι ότι είμαι τόσο γαμημένο συγγνώμη
Δεν είμαι καλός άνθρωπος, δεν είμαι σχεδόν καθόλου άνθρωπος
Αλλά κάποια μέρα θα είμαι τέλειος και θα τα αναπληρώσω όλα
[Ούστρο]
(«Και γράψε ένα γαμημένο τραγούδι γι' αυτό! ' Γιατί πρέπει να έχει να κάνει με το γαμημένο δράμα του Will! Θεέ μου!»)

(Συγνώμη. Γαμώτο, λυπάμαι.)