[Στίχος 1]
Η μαύρη τρύπα του παραθύρου εκεί που κοιμάσαι
Το βραδινό αεράκι φέρει κάτι γλυκό, μια ροδακινιά
Οι άγριες γυναίκες δεν νιώθουν μπλε, άλλα βρίσκω ότι
Τώρα τελευταία, κλαίω σαν ένα ψήλο παίδι

[Ρεφραίν]
Οπότε βιάσου, άφησέ με, δεν μπορώ να αναπνεύσω
Σε παρακαλώ μην μου πείς ότι με αγαπάς
Νιώθω ότι το στήθος μου θα σκάσει
Μια λέξη από εσένα και θα
Πήδαγα απο το περβάζι που είμαι, μώρο μου
Πες μου, "Μην", ώστε να μπορέσω να συρθώ ξανά μέσα

[Στίχος 2]
Και ήμουν τόσο μικρή όταν συμπεριφερόμουν είκοσι πέντε
Τώρα όμως βρίσκω ότι έχω μεγαλώσει σε ένα ψηλό παιδί
Και δεν θέλω να πάω σπίτι ακόμα
Άφησέ με να περπατήσω στην κορυφή του μεγάλου νυχτερινού ουρανού

[Ρεφραίν]
Οπότε βιάσου, άφησέ με, δεν μπορώ να αναπνεύσω
Σε παρακαλώ μην μου πείς ότι με αγαπάς
Νιώθω ότι το στήθος μου θα σκάσει
Μια λέξη από εσένα και θα
Πήδαγα απο το περβάζι που είμαι, μώρο μου
Πες μου, "Μην", ώστε να μπορέσω να συρθώ ξανά μέσα
[Ενόργανη γέφυρα]

[Ρεφραίν]
Μια λέξη από εσένα και θα
Πήδαγα απο το περβάζι που είμαι, μώρο μου
Πες μου, "Μην", ώστε να μπορέσω να συρθώ ξανά μέσα

[Outro]
Οπότε βιάσου, άφησέ με, δεν μπορώ να αναπνεύσω