[قسمت ۱]
من مثِ تخته سیام اینو یاد بگیر
میم ح ک میم تا آخر،ببین
منو تو از یه جنسیم ولی نه از یه کیش
پس پیشِ من جایی نداری خیر به پیش
این بازی سختی هس توش نیشِ عقرب
تو دنبالِ دافی من بهت میگم احمق
من تا وقتی میخونم که توو سینه حرف هس
تو تا وقتی میمونی که بازار به صرفس
کتابُ باز ورق بزن سرفصل
به رپ رسید هیس شروع شُد از ترس
کاراتُ گوش نمیدم همشون خندس
پُشتِ من نوشته این پسره برندس
من مثِ شایعه اَم میچرخم تویِ هر دس
تو کجایی ها ؟ کنارم وردست
دستمالُ وردار میکروفونُ برق بنداز
نشنیدی انگار رضـــ اینجاس

[همخوان]
پُشتِ منی ، باوشه ، روبرومی ، باوشه
برام فرقی نداره کیه یا کجاشه
من راهه خودمُ میرم اینم راشه

[قسمت ۲]

پُشت میکروفونی آ
حرفارم میخوری آ
میگی کار دُرُستی ولی نمیگی چطوری
خطِ اولُ نخونده تُپُق به راه میشه
مشکل گَلوته هان ؟ تف کن که وا بشه
من حرف به حرف نوشتم یک جمله جا بشه
تو برگ به برگ خریدی اینم یه راهشه
ولی وقتی که میگی کارا با شکوهه
بچه ها شنیدن افتادن به شکوفه
یا همون تگری از تو هم نیستش اثری
نمیشناستت حتی همسایه ی بقلی
حالاس که باید فکر بکنی راه اومدی عوضی
یا میخوای تو بازی بمونی بهت بگن عوضی
عوضش بیا یکم واقع بین باش
هر کی راهُ محکم ساخته جاش اینجاس
آدمایی مثِ تو همه رو حبابن
زود میانُ میترکن سمتِ خداوند

[همخوان]
پُشتِ منی ، باوشه ، روبرومی ، باوشه
برام فرقی نداره کیه یا کجاشه
من راهه خودمُ میرم اینم راشه