[متن آهنگ «من» از بهرام]

[قسمت ۱]
غمِه توی دل منه، ارزش لبخندـ
داره؛ باعث شده هر کی هست بشه کمرنگ
آره روزهایی که من دیدم رو شما ندیدین و
پشتِ سر گذاشتم من هر فراز و هر نشیبی رو
من دارم تسلط به کار خودم؛ فقط‌ـ
حرفم خیلی‌ها رو پخته می‌کنه؛ بدون که‌ـ
چترم محکمه، حتی اگه از آسمون هم‌ـ
سنگ بیاد چیزیم نمیشه؛ آره بدون که‌ـ
کله‌م باد داره، این رو ثابت کردم
نه با سینه بالا دادن یا با تاب گردن
نداری تقصیری، ندیدی مثال من
تا تو تاثیری نگیری، اسیری؛ بذار بگم
که بدونی من تا آخر، از اول اثرم هست
چون تو کارم من هارم، من اثرم هست در عوض
اینه راه من دائماً داره تثبیت میشه
بدون آره من صاحبم، کارت تضعیف میشه
چون ندارم من قصد بد از کارم
از کارم من پس یه غرض دارم
صد سال هم پس بدویی نمی‌رسی
من هر جا رفتم چیزایی دیدم که
تو تو کتاب‌ها خوندی
که حتی لفظ‌شون توی کتاب‌ها خوب نی
ما پا به جا موندیم
آره سگ مستم، با این سگ مصّب
دیگه هر کاری برمیاد از دستم
بدون من هم با کلمات توقع دارم ازت
که تو نمره کامل رو بدی به کارم از صد
بدون ایمان کامل دارم به کاری که کردم
که رپ بدون من می‌دونی تاریکه احمق
اونا تقلید می‌کنن از من باز
من مشهورم، چون هست حرفم راست
بدون حرف هست باز؛ پس هر بار
هر کی گوش کرد به بهرام رفت از حال
[هم‌خوان]
فکر نکنی که دارم میگم قصه هر بار
مثل دو تا بال دادم به تو حس پرواز
واسه همین هر جا میری هست اسم من باز
من واسه رپ سردارم، تو هم مثل سرباز
آره بدون سند دارم من هم واسه حرف‌هام
وقتی می‌خونم می‌ترکه نصف شهر بام
توی صدای تو پُر استرسه؛ هربارـ
که می‌خونی سعی نکن باشی مثل بهرام

[قسمت ۲]
بگو چرا همه باید کنن پشت به ما
من ندیدم کسی مثل خودم پشتِ کارـ
داشته باشه؛ این همه سال رو صبر کنه تاـ
یه چیزی بشه که طرفداره تب کنه؛ باـ
هر سختی ساختم که رد کنه پام‌ـ
همه چاله‌چوله‌های راه رو؛ در خورِ ماـ
یه هدیه‌ای بدین واسه تشکر
چون که منم دیگه بهترین رپ‌کُن سال
ببین اسم من رپ فارس رو راه انداخت باز
من می‌خونم دوباره، تو هم با من باش تاـ
گوشت رو جلد کنه صدام مثل کفتر غریب
خیالت راحت، تو گوشه‌ی دفتر منی
همه دشمناتون حالا مرده‌‌ی مان
پرچم همه‌جا هست، حتی بالا قله قاف
روزی میاد که می‌خری واسه کنسرت بلیط
چون عکس من رو روی پوستر دیدی
دیگه دور ما حتی مار هفت‌خطی نیست
آخه خوندن من کار هر کسی نیست
میگی سرم به تنم اضافه طلبه‌ای
که سر رو بگیری از تنم، من هم نرم به این‌ـ
راهی که تو دلت نمی‌خواد من موفق شم
چه اصراری داری می‌خوای مودب شم؟
ولی نمی‌تونی جلوم رو بگیری، چون من هم‌ـ
تک‌تک چاله‌های راه رو پُر کردم
دور کردن اون‌ها من رو
چون طرفدارها گسترده‌ن، میگن نرو
می‌فهمن حرفم رو که حق هم
میگه کله با من، احمقا بی‌مغزن
دیگه نره باز هم لحظه‌ها بی‌مصرف
دیگه نیا پس تو سمت من بی‌اسلحه
پس تا وقتی که روز بشه شب
و کپه مرگ رو بذارم زمین، می‌خونم
پس شر رو کم کن
[هم‌خوان]
فکر نکنی که دارم میگم قصه هر بار
مثل دو تا بال دادم به تو حس پرواز
واسه همین هر جا میری هست اسم من باز
من واسه رپ سردارم، تو هم مثل سرباز
آره بدون سند دارم من هم واسه حرف‌هام
وقتی می‌خونم ،می‌ترکه نصف شهر بام
توی صدای تو پُر استرسه؛ هربارـ
که می‌خونی سعی نکن باشی مثل بهرام