[Verse 1: İnfaz]
Bu şehrin ortasında kal unutma geçmişi
Kimisi zengin kimisi fakir kimisi insan
Kimisi iğrenç bir şey burda!
Biri tinerci biri dilenci bir ide bencil
Bugün aynı sofrada ekmek paylaşmakta yaşlı ve genci
Bi gün huzur bi gün keder ümit veren hiç olmadı
Bana şimdi sarıl tüm iplere yüzün düşer (üzülmeyeceksin!)
Nedense bilmem savaşmakla günüm geçer
Hayat insanlar kadar değildir gönül çelen
Bir gün ölünce ben gözüm görmez bırak
Terk et bu şehir bi korku filmi
Bense kötü bi karakterde oynayan bi suçlu gibi
Bazen konuştu kimi bazen gülüp geçtim
Bazen peşimden koşturdu iti piçi!
Peki ya söyle kimin için? bu benim direnişim
Dünyam karanlık ve soğuktur hep ürperir için
Bu bazen kendim için herkes beklemekte yeni bir şey
Ve ben de kestim iletişim bak şimdi gözyaşlarını sil

[Hook: Funda Barıt]
Güneş doğmadan hava soğumadan
Gel en zor zamanda yine tut ellerimi
Ama zorlama soru sormadan çok geç olmadan
Gel gece boğmadan şehri
Hava soğumadan yine tut ellerimi
Ama zorlama soru sormadan
Çok geç olmadan gel gece boğmadan şehri
[Verse 2: Joker]
İnsan doğar yaşar ölür nefes alamaz
Yüzü dağa taşa dönük niçin ağırlaşır
Gönül duymaz sağırlaşır
Günün birinde şırınga kolunda daha yaşın 13
Hayat sahte bir çek verir der bununla yaşa
Tüm dertler bitecek sanarsın ama
Tutup aşağı çeker seni sorunlarının kapısını açar
Üstün başın paçavra sabrın dolup taşar
Zoru başar der herkes konuşur boşa
Yapar okul baş ağrısı kolum faça yolum sapa benim
Taşlı çamur paçam hayallerimin içine hep olur sıçan!
Dediler başaramaz ve korkup kaçar
Kimse anlamaz başkasında olduğundan şans
Biz kaybetti yüzün mutluluk saçarken
Şimdi tüm hatalarını bul 30’la çarp!

[Hook: Funda Barıt]