Dorysował mi ktoś nowy nos
Inna twarz i parę cudzych rąk
Potem bezlitośnie gumką starł
To co było moim własnym ja
Wziął za kołnierz i przyszpilił mnie
Do bristolu z malowanym tłem
Od tej pory nigdy nie wiem sam
Naprawdę nie wiem co robić mam

Czy to już tak zawsze ma pozostać?
Czuje się jak rysunkowa postać
Kim był ten gość co na pomysł wpadł
By mi na złość dookoła zafundować

Z papieru, z papieru świat

Karzą mi bajkową drogą iść
Z papierowym smokiem wciąż się bić
W domach na papierze mieszkać, spać
Kartonowy księżyc z nieba kraść
O losie, o losie!
Bo nie w swoim ciągle biorę nosie
Z tej krainy papierowych serc
Choć się staram nie mogę, nie mogę zbiec

Czy to już...