รู้ว่าควรจะหยุด
ชีวิตเริ่มไม่สนุก
ต้องปลุกตัวเองกลับมา
จะใช้เวลาเท่าไร
ต้องออกไปเที่ยวจนเช้า
ออกไปหาเรื่องราวใหม่ใหม่
แต่ไม่มีอารมณ์จะไป เข้าใจหรือเปล่า
รู้ว่าควรจะเข็ด
อายุไม่ใช่เด็กเด็ก
อย่าเก็บตัวเองปิดตาย
ชีวิตช่างแสนยาวไกล
ต้องออกไปมองขอบฟ้า
ออกไปหาพบเจอใครใคร
แต่ไม่มีอารมณ์จะไป เข้าใจหรือเปล่า
ฉันจะนอน นอนกอดความเจ็บช้ำ
จนกว่าใจจะพัง
จนกว่าจะหมดหวังที่รอฉันอยู่
จนกว่าใจสลาย
จนกว่าในใจจะรับรู้
ฉันไม่เป็นไร เข้าใจหรือเปล่า
แกล้งโง่บ้างบางที
แต่ครั้งนี้โง่จริงจริง
อดีตเริ่มมาจากศูนย์
อนาคตติดลบทุกสิ่ง
ชีวิตยังมีความหวัง
ยังมีฝันให้เราโบยบิน
แต่ไม่มีอารมณ์จริงจริง เข้าใจหรือเปล่า
ฉันจะนอน นอนกอดความเจ็บช้ำ
จนกว่าใจจะพัง
จนกว่าจะหมดหวังที่รอฉันอยู่
จนกว่าใจสลาย
จนกว่าในใจจะรับรู้
ฉันไม่เป็นไร เข้าใจหรือเปล่า
จะเจ็บเป็นครั้งสุดท้าย
ถึงเวลาก็คงผ่านไป
เพราะต้องอยู่กับความเสียใจ
จะได้หรือเปล่า เย้
ฉันจะนอน นอนกอดความเจ็บช้ำ
จนกว่าใจจะพัง
จนกว่าจะหมดหวังที่รอฉันอยู่
จนกว่าใจสลาย
จนกว่าในใจจะรับรู้
ฉันไม่เป็นไร เข้าใจหรือเปล่า
เย้
เข้าใจหรือเปล่า
ฉันไม่เป็นไร เข้าใจหรือเปล่า
ฮู้ฮู
ฉันไม่เป็นไร เข้าใจหรือเปล่า