؛{مقدمه}؛
آآ پایدار

؛{قسمت 1}؛
میپم مرد اونه که هرجور بتونه
توی تاریکی هم از نور بخونه
نگو داشمون صاحبخونه نیس
اگه قانع بذارین دربون بمونه
هرکی هست باشه
من قانع نیستم
بی اراده میزنم به دردام یه نیشخند
میسوزم و زیباتر میشم
من یه ققنوسم یا یه پروانه بیشتر
نمیدونم، هرچی هستم الکی نیستم
هر صحبت هر شتکی نیستم
نه، ندارم باکی هنوز
میکنم برا تغییر ریسک من
دوست دارم باغا آباد بشن
شیرا اَ تو قفس آزاد بشن
اگه توام همینی بامداد بزن
سلامتی هرکی فازمو داره
من تو شبمو راهمو دائم
با یه نور کوچیک پیدا کردم
توفان هرچی میبنم بازم توفاهه
آآ، سلامتی آرزوهات
فرق نداره سیاه یا سفید تار موهات
خورشیدُ برسون باز به روزات
رویاهات تو سرت مجسم
شاید یه روزی بسازم مجسمتو
با اینکه کلمه های مرتب
تو مغزت میسازم مجسممو
ازم نپرس غرور دارم، بگی
تو این شعرا من دروغ دارم بشین
کار من نمایش نیست
تنها حیف نیست بیا
دنیارو تو نور با من ببین
؛{پایانی}؛
ببین ببین ببین