(!هِی، تو)
میشنومت، همیشه تو گوشمی، تو خونمی
رونق و رکودمی، سکوتمو میشکنی، صعودمو سقوطمی
تو شب و تو روزمی، نمیتونم ولت کنم، انگاری تو روحمی
میخوام با تو دنیارو جر بدم
ول بدم افکارمو، بات رویامو شکل بدم
دنبالتم انگار نیازمه، من نباید تورو کم بیارمت
برا داشتنت جوری من عجله دارم، انگاری یه ربع دیگه قیامته
بازم من و تو و شعر و، کاغذ یه طرف
آره بگو جلوم بیان همه چون میخوام از رو مرزا بپرم، بدرم پرده هارو از ترس فردا بگذرم
میگن که مرفحیم، میسازه خنده روز مارو
انگار کرن همه، نمیشنون درد تو صدامو
(!هِی، تو)