[Στροφή 1]
Στο σπίτι είμαι μόνη
Παράθυρα κλείνω, δεν μ' αναγνωρίζω
Η σκέψη θολώνει
Μ' εμένα τα έχω που πάντα γυρίζω
Με κυνηγάνε τα λάθη
Τίποτα δεν έχω μάθει
Θέλω κοντά σου να ‘ρθω
Ακόμα δεν σ' έχω ξεχάσει

[Στροφή 2]
Μία, δύο, τρεις και πάλι δίνω
Μα πουθενά δεν βγάζει
Πόσο ακόμα εγώ να επιμείνω;
Αυτό το δάκρυ στάζει
Μία, δύο, τρεις, μα πάλι νιώθω
Το σώμα μου φωνάζει
Τις νύχτες με τρομάζει
Που δεν είσαι εδώ

[Επωδός]
Θέλει να με δει στα μάτια
Γι’ αυτό γίνομαι κομμάτια
Θάλασσες, Θεούς, παλάτια
Μου ‘χες τάξει εσύ
Θέλω να σε δω, του λέω
Άλλα βράδια να μην κλαίω
Το τηλέφωνο χτυπάει
Μα, μα, μα δεν είσαι εσύ
Το σηκώνω, μα δεν είσαι εσύ
Το σηκώνω, μα δεν είσαι
[Στροφή 3]
Για 'σένα τι δεν θα 'δινα
Όλο τον κόσμο θ' άφηνα
Καμιά μπροστά σου άμυνα
Αυτό μου λέει η καρδιά μου
Μ’ αρέσουνε τα δύσκολα
Γι’ αυτό πηγαίνω αντίθετα
Τα μάτια του περίστροφα
Με βγάζει απ' τα νερά μου

[Επωδός]
Θέλει να με δει στα μάτια
Γι’ αυτό γίνομαι κομμάτια
Θάλασσες, Θεούς, παλάτια
Μου ‘χες τάξει εσύ
Θέλω να σε δω, του λέω
Άλλα βράδια να μην κλαίω
Το τηλέφωνο χτυπάει
Μα, μα, μα δεν είσαι εσύ
Το σηκώνω, μα δεν είσαι εσύ
Το σηκώνω, μα δεν είσαι