["Monotonluk Maratonu" için şarkı sözleri]

[Verse 1: Kolera & Sagopa Kajmer]
Benimle kal, hevesim kursağımda takılı kaldı
Gözlerim telaş timsali her ölenle ağladı
Pervasız tenin gözümü aldı, komada martı
Lodos mağduru melteminle ayıldı ve yalnız uyandı
Suskunluğum minnetimdi, yokluğun varlığı kanattı
Kendimi limana bağladım, uçarı aklım halattı
Kararların ve kesin seçimin bütünü eşittir hayattı (Hayat)
Bacaklarım kırıldı, adın koluma kanattı (U-hu; kanat, bravo)
Burun buruna geldim seni bulmak için her belaya
Düşündüm üç yıl arayla, küs mü Mecnun Leyla'ya?
Bacaklarımı sarkıtırım, dalga çarpar ayağıma
Beyaz saçların akasya, çalmış kokunu lavanta (Yeah)
Vadeli yıllar karanlıktan korkmayı sana yasaklatır
Yirmi senede uzayan saçı küçük bi' bit makaslatır (Şık, şık)
İki çocuğum olsa, aklım salıncakta sallanır
Büyümek istemiyorum; annem, babam yaşlanır
Saçının teli kopmasın (Aman), korkarım; Allah muhafaza
Şerefine izin verdim bugün kalbimdeki her muhafıza
Ziyarette evliya, dedim "Fark etmelerini sağla" (Sağla)
Buz gibi karaya vurmuşum, bulmuş Sahil Muhafaza (Dökün beni)
Tanrım, yıllar günaha soktu; gel de içimi filtre et
Yıkılır bendim, ilk tayfunda yağmurun işi çiselemek
Sineğin yalısı her papatya yüzünden çirkin çiçek
Çıkışmıyor param melek; yürüyerek geliyorum, sabret
[Nakarat: Sagopa Kajmer]
Bırak, yine başa döndü bu Dünya
Yine sona sardı aynı kaset, bıktım
Bu monotonluk maratonu
Onu tanı, içine düşünce koştur (Yeah, yeah)
Bırak, yine başa döndü bu Dünya
Yine sona sardı aynı kaset, bıktım
Bu monotonluk maratonu
Onu tanı, içine düşünce koştur

[Verse 2: Sagopa Kajmer]
Derin bi' denizin dibine çökmüş bir hazine "aşk" denen
Gafilen bir av olur aniden; bir kalp ve diğeri hükmeden
"Benden uzakta olsun" derdim körpecik çocukken
Gücümü toplamam gerekti aldanışımı yaşarken
Kıvranışımı seyreden melekler gibidir sükûnet
Tam kendimi toplamışken önüme çıkar hayalet
Ve korku içime hükmederken korkup kaçar cesaret
Felaket sarsılışımı izler, cesede çevirir esaret
Yardım et, bir iğne vur ve sönsün acımın yangını
Güneş su olsa, yağmur kurusa ayıltamaz bu baygını
Çok zorladım şansımı ve yatıştırdım hırsımı
Yaşama kafa tutarken kafamı kırdı cadının tılsımı
Hileden uzak bu adama sille vurma, yazıktır
İlle çile mi çekmem lazım? Nurum yüzüme dargındır
Bil de gerisi mühim değil, sevgim sana özel ve saftır
Bugüne dek işlediğim günaha istirhamım tek bir aftır
Dökmek ister içini içim, anlatmalı mı biçim biçim?
Her neşe, bir içim ve içlenişime direnişim
Ben yürüdükçe kalır izim, bitmek bilmez pembe dizim
Yüzüm her resimde karanlık, karamsar bir çizim
[Nakarat: Sagopa Kajmer]
Bırak, yine başa döndü bu Dünya
Yine sona sardı aynı kaset, bıktım
Bu monotonluk maratonu
Onu tanı, içine düşünce koştur (Yeah, yeah)
Bırak, yine başa döndü bu Dünya
Yine sona sardı aynı kaset, bıktım
Bu monotonluk maratonu
Onu tanı, içine düşünce koştur (Yeah)