Sagopa Kajmer
Yaprak Dökümü
[Verse 1]
Cennetin nüfusu arttı Ceren'e cereme kaldı
Siyah kanı da attı, melek canımı yaktı
Tüp gaz açık kalsın (bırak) ölüm DNA dağıttı
Süreç yıkıntı, kalp kırıldı
Sen yıkandın, ben kucakladım
Fiş çekildi, bırakın beni ayıplasın
Duâ kıpırdasın
Dudaklarımda gün dağılsın
Düşlerimde duaklısın
Yedi buçukta haklısın
Bugün yerime birisi baksın
İflastayım omuriliğimi bağışladım, arterlerim de ak bugün
Sebebi ölümün cinayet
Düşünmüştüm hep bu safta güneş utançlı yüzünü saklamakta (ah)
Murafaa kapımda, astım civarda
Çok bitikanlanmış meğer salıvermış kendini yola
Seyahatlerim azaldı, yemek borusu ağız arası
Eksiğimin fazlası aşağı kaydı
Karın sancılarım arttı
Berhudar ol evladım
Berrak akşamımda berbatım ben

[Bridge: Scratches]
[?] the night
[?]
Sun don't shine
I hate when it's dark
[Verse 2]
Ruh tabi teste
Sesi kes preste
Tahriş oldu kalp kafeste
Sesler hep mi diyezde?
Bir nefes kodeste
Her bir nesne tek bi' deste
Yaşayan kimse yok küçük kadın, ne de bi' pencere!
Ruhsatsız bir iltifat, kalitesizce hakikat
Düzeni kurulu düzensiz bi' ittifak
Takılı kalırım kum misali her tuzak
Çok mu kabahat?
Rengim atarak ağlamaktan ağacı kafama yıktı her sürat
Saman yaprak dökümü ötürü arzu kalbe gömülü kaldı, metropol bu yeryüzü
Cuma sanık ufuk açık
Gez, göz, arpacık, evet benim kafam kaçık
Gözünü kapadı, kalbi yaralı duâlarım mihrapa çik