czarnych kości chrzęst
w strefie grozy pod spodem niżej tam
w plątaninie rur
w trzewiach wielkich miast
jest podziemny kraj
kraj który znam

przebudzili się
a my śnimy wciąż
choć snu tunel nie może sięgnąć tam
ale czeka nas
nieuchronny cios
i podziemny kraj
kraj który znam

bruk to kruchy strop
asfalt pęka też
już korzenie drzew się przedarły tam
wkrótce runie świat
w otchłań szczurzych jam
w undergroung
w mroczy kraj
który znam