[Verse 1: Dani Gambino]
Μ' αγαπάω τόσο λίγο τελικά γιατί πάντα κάνω αυτά που φέρνουνε χαρά σε άλλους
Οι κακοί πάνε παντού, οι καλοί μένουνε στο ράφι όπως μάθαν οι μικροί απ' τους μεγάλους
Τα παρακάτω λόγια δεν έχουν μαθήσις, master και πτυχία σε κολλέγια και κλάδους
Πλέον μέσα στο Παρίσι δεν έχω μόνο Αλβανούς αλλά και πάρε δώσε με τους Γάλλους
Top, top, στη μουσική μου top
Όλοι με σέβονται εκτός από τα γκλόπ
Νέο σπίτι μα μην φανταστείς και βίλα
Δεν σου μίλησα για πλούτο δεν σου είπαν ότι είμαι ο [?]
Μια εποχή χωρίς την κάμερα και αποτυπώματα σε οθόνες
Είχα το δίκτυο σε κεραία και ένα πορτάκι σαν τις παντόφλες
Fu-Fu-Fuck cops mama what a life
Δεν τα παίζουν τα μούτρα μου στο site
Ο μικρός μου φτιάχνει beats γιατί γνωρίζει
Ο μικρός είναι τσακάλι, ο μικρός είναι ο Kaist
Έντεκα μισό UK sneaker size
Και όταν θέλω μην μου κάνετε franchise
Fuck cops mama what a life
Σα τον Bloody που δεν χάνει
Σα τον Πάνο Wonderstyle
Γραμμές μέσα από τον φάρυγγα
Συγγνώμη μάνα αν χάθηκα
Ρουφιάνοι που δεν μου στάθηκαν
Στο face to face με νάρθηκα
Από το Ψυρρή βόλτα μες τα Λαδάδικα
Γάμησε τα όπλα πάλι στράβωσα τον κάλυκα
Γιατί ακόμα έχω επαφές με ανθρώπους που ξυπνάνε το πρωί
Ξυπνάνε για να βγάλουν τάλιρα
[Bridge: Dani Gambino]
Ανησυχώ γιατί δεν βλέπω ελπίδα ποτέ μου στου δίπλα το σπίτι
Γιατί ο πατέρας του πάλι ξημέρωσε γύρισε κι είχε ασπρίλα στη μύτη
Γιατί πατάω καλά, δε μου τάζω πολλά μα όλο αυτό κάθε μέρα με πνίγει (Eh)
Προσευχές κάνω μήπως μου φύγει μα θα γράψω και ας γίνω συντρίμμι, Dani

[Chorus: Dani Gambino]
Μό-νοι μας, εμείς κι οι δρόμοι
Έ-να φως να ψάχνουν όλοι
Μες το στή-θος πάλι κόμποι
Κι όμως ζω
Το πρω-ί στη φασαρία
Κό-ρνες και πάλι μαυρίλα
Μου 'παν έχει σημασία
Γράφω για να ζώ
Μό-νοι μας, εμείς κι οι δρόμοι
Έ-να φως να ψάχνουν όλοι
Μες το στή-θος πάλι κόμποι
Κι όμως ζω
Το πρω-ί στη φασαρία
Κό-ρνες και πάλι μαυρίλα
Μου 'παν έχει σημασία
Γράφω για να ζώ

[Verse 2: 12ος Πίθηκος]
Όσα καλά κι αν κάνεις τελικά
Όλοι περιμένουν στη γωνία ένα λάθος σου
Κρύβονται υπομονετικά
Σα τα φίδια μες το χώμα για να σκάψουνε το λάκο σου
Όλοι λένε σ'αγαπάνε πολύ μέχρι η ζήλια να τους αρρωστήσει
Πρόσεχε τον πιο κοντινό σου
Αυτός πρώτος θα σε γαμήσει
Το τσιμέντο μας κάνει ατίθασους
Λένε όπου φτωχοί και η μοίρα τους
Η τέχνη μας κάνει αθάνατους
Απέναντι στη ξεφτίλα τους
Η ζωή μας έρωτας απ' το υπόγειο
Να κάνουμε εξάρες το ασσό-δυο
Υπάνθρωποι μες τις στολές να εκτελούν εντολές
Και το ραπ μας διαμάντι εγχώριο
Καρκίνος που σκοτώνει το stress
Φαγητό στο τραπέζι από χθές
Δύο μάτια που πήραν αγάπη θα λάμπουν
Όπως αυτές οι στροφές
Εδώ με τα παιδιά, που καθημερινά
Παλεύουν στην αρένα με λιοντάρια
Δεν αντέχω τους τσιγκούνηδες, τα αχάριστα τομάρια
Και τους ανυπόμονους μαλάκες στα φανάρια
Ελλάδα ανοχή και απάθεια
Σημάδια μιας κοινωνίας που αργοπεθαίνει
Μέσα στο terrain, ζούμε το La Haine
Μετά την πρόσκρουση τι μας περιμένει
Είμαστε όλοι μας ξένοι, καταραμένοι
Σε μια εποχή γαμημένη
Το άγχος σκοτώνει, η αλήθεια σωπαίνει
Έγκλημα μέσα στα Τέμπη
Δεν είμαστε ίδιοι με αυτούς
Αλήθεια, πως να συγκριθούν μαζί μας
Αντιγράφουν για κυνικούς αριθμούς
Και μείς να σώσουμε την ψυχή μας
Θα χαρώ με την επιτυχία μας
Δεν θα χαρώ με την πτώση τους (Ποτέ)
Κοιμόμαστε με τις επιλογές μας μάγκα
Και ξυπνάμε με τις επιπτώσεις τους
[Chorus: Dani Gambino]
Μό-νοι μας, εμείς κι οι δρόμοι
Έ-να φως να ψάχνουν όλοι
Μες το στή-θος πάλι κόμποι
Κι όμως ζω
Το πρω-ί στη φασαρία
Κό-ρνες και πάλι μαυρίλα
Μου 'παν έχει σημασία
Γράφω για να ζώ
Μό-νοι μας, εμείς κι οι δρόμοι
Έ-να φως να ψάχνουν όλοι
Μες το στή-θος πάλι κόμποι
Κι όμως ζω
Το πρω-ί στη φασαρία
Κό-ρνες και πάλι μαυρίλα
Μου 'παν έχει σημασία
Γράφω για να ζώ