{آلبوم گوزن | متن آهنگ «قلب‌های آتشین» از علی سورنا}

{صحنه‌ی اول}
تو زخم کوچه و دل خون
آواز دریچه بوی هوای پاره می‌داد
یه آرواره دستشه مرد بی‌دهنی
که دستاش آلوده است به خون تقدیر
تو آخرین شیب کوچه چرخید
فقط پایان رو برا ادامه می‌خواست
چهار پایه مرگ رو به طناب پاره می‌داد
می‌افتاد روی زمین
می‌رفت واسه کوچ بعدی‌اش
مگه میشه یادمون بره سوز تو زمستون
سرما چطوری پوستت رو ترکوند
سوز آتیش بدتر می‌بُرید
می‌چسبیدیم به هم، سردتر می‌شدیم
سرما روح رو لخته کرد
حتی وسط بوسه‌هامون عطسه کردیم
روح منجمد قرن سرد
یعنی کنار هم دنبال هم بگردیم
کی با ما چه کرده از زیر
که نشد حتی رو به هم بچرخیم

{همخوان}
اما قلب‌های آتشین
قلب‌های آتشین
زنده‌ان تو صورت سرمای آهنین
سرمای آهنین؛ سرمای آهنین
زنده است تو صورت قلب‌های آتشین
Hearts on Fire Frozen Souls
{صحنه‌ی دوم}
من پُر از خشمم، پُر از سیاهی
پُر از جسارت و بی‌گناهی
من پُر از گرد نفرت طلسم از دل سنگ
من خنده‌ی لنگ
پای شکسته‌ی بچه‌ی مرگ
خون دلمه بسته‌ی سرد
عابر قله به زیر کوهم
من پُرم از درد بودن
تو می‌رسی، من افتادم
روی خاک و قامتت دوره
من می‌خزم رو زمین
به سمت تو توی دامنت خونه
سینه خیز می‌کشم رو شیب تیز رسیدن بهت
اما هربار می‌رسم دورتر میشه حضورت
می‌گذره ایستادم من پا به پات
سلاحم تو کوله‌ام، جنگ‌ها کنارم
تو میگی رسیدیم دشت پروانه‌ها
میگی این دره راه سخت رسیدن به قلب‌های ماست
کوله‌ات حسابی سنگینه از جرم
باس خالی اشون کنی از سلاحت
من نگاهت می‌کنم
بال می‌کشی باز میری بالا
کوله‌ام رو وا می‌کنم
خالی می‌کنم
به دنبالت میام