[Mowa mówiona: Giorgio Moroder]
Kiedy miałem piętnaście, szesnaście lat, kiedy naprawdę zacząłem grać na gitarze
Zdecydowanie chciałem zostać muzykiem
To było prawie niemożliwe, ponieważ — to było — marzenie było tak wielkie
Że nie widziałem żadnej szansy, ponieważ
Mieszkałem w małym miasteczku; studiowałem
A kiedy w końcu rzuciłem szkołę i zostałem muzykiem
Pomyślałem: „No cóż, teraz może mam małą szansę”
Ponieważ tak naprawdę chciałem tylko grać muzykę
I nie tylko grać muzykę, ale komponować muzykę
Wtedy, w Niemczеch, w 69, 70, były już dyskoteki
Więc brałem samochód, jechałеm na dyskotekę
Śpiewałem może trzydzieści minut
Myślę, że miałem około siedmiu, ośmiu piosenek
Częściowo spałem w samochodzie
Ponieważ nie chciałem jechać do domu i to mi pomogło przez około
Prawie dwa lata, żeby przetrwać na początku
Chciałem nagrać album z dźwiękami lat 50
Dźwiękami lat 60., lat 70
A potem mieć dźwięk przyszłości
I powiedziałem: „Poczekaj chwilę, znam syntezator
Dlaczego nie użyję syntezatora, który jest dźwiękiem przyszłości?” I nie miałem pojęcia, co robić

Ale wiedziałem, że potrzebuję kliknięcia, więc kliknęliśmy na 24-ścieżce
Która następnie została zsynchronizowana z Moog Modular
Wiedziałem, że to może być dźwięk przyszłości
Ale nie zdawałem sobie sprawy, jak duży będzie wpływ
Nazywam się Giovanni Giorgio
Ale wszyscy nazywają mnie Giorgio
[Interludium]

[Mowa mówiona: Giorgio Moroder]
Gdy uwolnisz swój umysł od koncepcji
Harmonii i muzyki jako „poprawnej”
Możesz robić, co chcesz
Więc nikt mi nie powiedział, co mam robić
I nie było żadnego uprzedzenia, co robić