Βασανιστήριο η πρώτη μέρα του Off, φτύνω το φακό σας και φωνάζω fuck off
Εξαρτημένες αντιδράσεις σα το σκύλο του Pavlov, δε βγάζω τσιμουδιά όταν μου δίνεις λιχουδιά
Τα κορίτσια ούτε που το συζητάν για παντρειές, τα αγόρια βλέπουν τσόντες με γριές- oh yeesss-
Το να σαι καταθλιπτικός στην εποχή μου είναι υγιές, όλα τελειώνουν με ένα "έτσι είμαι εγώ κi άμα θες"
Ούτε κόκος κόκας στη κόκα που ρουφάς, δεν έχει βγει από αυγό η κότα που θα φας
Όλοι μ' ένα κινητό στο μετρό, τους μετράς; Αναρχικοί απελευθερώνονται σε party trash
Ζούμε μόνοι μας ή με αδέσποτους σκύλους, η δικιά σου δε θέλει να βγεις με φίλους
Θυμίζουμε ανέκδοτα με γρύλους, ένα τρόπο για να ζω έχω και να πεθαίνω χίλιους

Καβαλάμε ρόδες, πιπιλάμε ρώγες, κατουράμε μόδες, πατάμε πάνω σε φλόγες
Από την πραγματικότητα πως θα αποδράσουμε;
Τόσες απολαύσεις, πες μου, πότε θα χορτάσουμε; (x2)

Οι μπάτσοι της αριστεράς βαριούνται να μας δείρουνε και απαγορεύουν τις μετακινήσεις, χωρίς ομάδα και λαό πως να νικήσεις;
Κόψε το γήπεδο και τις κοινοποιήσεις, πήγαινε στις κινητοποιήσεις
Μπας και αθληθείς, μπας και γαμήσεις
Μη γκετοποιήσεις. Ανοιχτά σχολεία για τους πρόσφυγες
Μα ίσως αποκτήσουνε νεοελληνικές συνειδήσεις
Οι φασίστες κάνουνε βαράκια και επαναλήψεις για να τη πέσουν τα βράδια στις καταλήψεις
Πρέπει να τους ανοίξεις το κεφάλι για να φύγουν από μέσα όλες οι προκαταλήψεις

Καβαλάμε ρόδες, πιπιλάμε ρώγες, κατουράμε μόδες, πατάμε πάνω σε φλόγες
Από την πραγματικότητα πως θα αποδράσουμε;
Τόσες απολαύσεις,πες μου, πότε θα χορτάσουμε; (x2)

Αριστοκρατία στο φλερτ, τρομοκρατία στα μέτρα
Οι μπάτσοι της αριστεράς θέλουν φιτίλι
Η πρώην σου λέει να παραμείνετε φίλοι, είμαστε σκύλοι
Δέκα και καλοί παρά φλώροι και χίλιοι
Έχω ένα τύραννο μέσα μου βράζω, δώσ' μου τροφή μ'αναστροφή να αποφύγω το κάζο
Είμαστε απ'τα αστικά κέντρα,παιδιά της πόλεως, νέα και μοιραία ή νέος και επιπόλαιος
Τσιτσίδι σ΄ένα βράχο όπως οι γυμνιστές, κάνεις ηλιοθεραπεία με δυο γονατιστές
Ερωτεύεσαι, καπάκι είσαι ηδονιστής, και όταν μπαίνεις στο τρυπάκι γίνεσαι εγωιστής
Μου λένε Buzz ο Scooby λύνει το μυστήριο, μελετάω ρίμες μέσα στο αναγνωστήριο
Σήμερα κραιπάλη κι από αύριο γυμναστήριο, κάθε μέρα κι άλλο ένα δικαστήριο
Καβαλάμε ρόδες, πιπιλάμε ρώγες, κατουράμε μόδες, πατάμε πάνω σε φλόγες
Από την πραγματικότητα πως θα αποδράσουμε;
Τόσες απολαύσεις,πες μου, πότε θα χορτάσουμε; (x2)