سه چهار صبح
فقط منو آروم میکرد چشای تو
کنارت لخت بارون میزد صدای موج
توو نگاهت بغض
آسمون ستاره پُر
تو فقط اراده کن
همش بشه مالِ تو
بشه مال تو
تو فقط اراده کن
بشه مالِ تو
اراده کن
بشه مال تو
اراده کن
بشه مالِ تو

فکر نمیکردم قلبمو من بدم بره رفت
ولی واسه تو رفت بر نمیگردم
هرجا هم که بری میام هستم با خودتم
واسه ی من با یه باد میره موت
برمیگرده میشینه روی شونه
روبه رومی مودِ خوب
توو هم دستای ما ، نمیچرخه نمیچرخه
با تو ثانیه خیلی وقته پیش منی
خیلی کمه
سرت شرط با همه
همه شبات یادمه
لبات گرم ، م*ه وصل ، تنت چسب
دارمت ، کو تا فردا صبح
ببینم ستاره و نور چند تا شد
تو فقط اراده کن
همشِ مالِ تو
تو فقط اراده کن
همشِ مال تو
توو این اتاقِ تاریک که نداره هیچ شمعی
باشی پروانه میشم
نباشی ترانه میگم
تو فقط اراده کن برات بمیرم
چِشات دوای این درد
مهم نیست هرچی بشه دلم پر میکشه
واسه وقتی که
چفتِ دستام توو دستای تو
دستای تو دستای تو برات بمیرم
این دل تنها داغون نه نمیشه آروم
توو این برف و بارون آخ کرده باز هوای تو
هوای تو ، هوای تو ، هوای تو
من که چیزی کم نذاشتم برا تو یکی
دلم نه بود بازم گفتم هرچی تو بگی
بی من ستاره هاتو شبا بشمره کی
این دیوونه ولکنت نیست

اراده کن
بشه مال تو
اراده کن
بشه مال تو نِمیرم