[Verse: Rahdan]
Gece cigaralıklar cebimde bedenim soğukta
Üsküdar'da intihara teşebbüs sokakta
Yok ki acıdan eser sarhoş oldum anne
12’den 6’ya kadar içtim direnme
Sabaha kadar sarhoş gezmek geçici mutluluk
Bense yolların yolcusuyum gökte kara bulut
Bu ben miyim iğrendim valla yalan dünyadan
Bu sen misin zoraki unutmak bana koyar
Aslında yoksun, belkide gelip geçtin
Aslında yoksun, bense artık bittim
Yarın yokmuş bana geç olsa da anladım
Pişman oldum yeter tövbelere kaldım
Dürüstlük adilikse ben adi bir insanım
Güneşin kefaletse ben şimdi naparım?
Gülmelere küstüm 6 Nisan'da öldüm
3 Nisan'da halbuki tekrar doğduğum gün!

[Nakarat: Osman Öztunç]
18 yaş, ilk cigaram
Ağlıyordum, gülüyordum
Kurtuluş var, var diyordu
Okuduğum o son kitap....