Þá kemr inn mæri
Mögr Hlóðynjar
Gengr Óðins sonr
Við orm vega
Drepr af móði
Miðgarðs véurr
Munu halir allir
Heimstöð ryðja;
Gengr fet níu
Fjörgynjar burr
Neppr frá naðri
Níðs ókvíðnum

Sól tér sortna
Sígr fold í mar
Hverfa af himni
Heiðar stjörnur;
Geisar eimi
Ok aldrnari
Leikr hár hiti
Við himin sjalfan

Geyr nú Garmr mjök
Fyr Gnipahelli
Festr mun slitna
En freki renna;
Fjölð veit ek fræða
Fram sé ek lengra
Um ragna rök
Römm sigtíva
Sér hon upp koma
Öðru sinni
Jörð ór ægi
Iðjagræna;
Falla forsar
Flýgr örn yfir
Sá er á fjalli
Fiska veiðir

Finnask æsir
Á Iðavelli
Ok um moldþinur
Máttkan dæma
Ok minnask þar
Á megindóma
Ok á Fimbultýs
Fornar rúnir

Þar munu eftir
Undrsamligar
Gullnar töflur
Í grasi finnask
Þærs í árdaga
Áttar höfðu

Munu ósánir
Akrar vaxa
Böls mun alls batna
Baldr mun koma;
Búa þeir Höðr ok Baldr
Hrofts sigtoftir
Vé valtíva
Vituð ér enn - eða hvat?
Þá kná Hænir
Hlautvið kjósa
Ok burir byggja
Bræðra tveggja
Vindheim víðan
Vituð ér enn - eða hvat?

Sal sér hon standa
Sólu fegra
Gulli þakðan
Á Gimléi;
Þar skulu dyggvar
Dróttir byggja
Ok um aldrdaga
Ynðis njóta