Μιλώ με τα ψηλά τ' απάτητα βουνά
Και τους μιλώ για σένα
Πως έχεις ομορφιά και φρύδια τοξωτά
Σαν πέτρινα γεφύρια
Και μ' απάντησαν:
Τα γεφύρια χορταριάζουν
Άμοιρη ψυχή μην ξεγελαστείς
Μιλώ με τ' ουρανού τα μαύρα σύννεφα
Και τους μιλώ για σένα
Πως όταν περπατάς, γλυκά όπου πατάς
Η στέρφα γη ανθίζει
Και μ' απάντησαν:
Η γη ανθίζει εκεί που θέλει
Άμοιρη ψυχή μην ξεγελαστείς
Μιλώ με τις πηγές που ζούνε μοναχές
Και τους μιλώ για σένα
Πως όταν με κοιτάς, σαν λες πως μ' αγαπάς
Αγγέλοι φτερουγίζουν
Και μ' απάντησαν:
Είναι χάρτινοι οι αγγέλοι
Άμοιρη ψυχή μην ξεγελαστείς