[Intro]
Ένα ηφαίστειο εκρήγνυται κι ένα νησί γεννιέται
Ένας πλούσιος το αγοράζει, άλλος πλούσιος είπε πως πουλιέται
Οι πλούσιοι τακίμιασαν και μια σημαία κουνιέται
Τώρα το νησί με το ηφαίστειο δε μιλιέται
Λένε πως η δικαιοσύνη είναι τυφλή
Μα για να νιώσεις το χρήμα στο χέρι χρειάζεται αφή
Λένε πως οι φασίστες έχουνε καρδιά κι αυτοί
Και λέω να ξεκινήσω συλλογή αφού είναι διακοσμητικοί
Λένε πως οι γυναίκες βλέπουνε στον άντρα ένα κατάλληλο πατέρα
Πώς θα χωρέσει το παιδί σου σ' ένα Porshe Carrera;
[Verse 1]
Μου παν πως η Ελλάδα είναι μπουρδέλο
Μα εγώ δεν ξέρω μπουρδέλο που πληρώνεις να σε γαμάνε
Μου παν πως οι μπάτσοι μ' αγαπάνε και θέλουνε το καλό μου
Περίεργο, εμένα μου ζητάν ταυτότητα
Μου παν για σωστά πρότυπα
Κι αν κρίνω απ' την TV, να 'μαι βλάκας ή χαζή γκόμενα;
Κανένα θέμα ομοφοβίας ή σεξισμού, δεν έχω πρόβλημα
Μιλάω για την προσωπικότητα
Όσοι έχουν προσωπικότητα αρνούνται
Απλά να ορίζονται σαν άνθρωποι με τι και πώς γαμιούνται
Ποιο είναι το πάθος σου γείτονα, ποιους ανθρώπους αγαπάς;
Και πώς σου αρέσει το χρόνο σου να περνάς;
Μα δεν τους νοιάζει, ό,τι δε μοιάζει, ν' αλλάξει πρέπει
Αν δε αλλάξει, αλλάζει η στάση που κάθονται παίχτη
Αλλάζει η στάση που κάθονται παίχτη
Αλλάζει η στάση που κάθονται παίχτη
[Chorus]
Είμαστε μαζί σ' αυτό, ο αγώνας σου, αγώνας μου
Οι φόβοι σου, οι στίχοι μου, μόνος, δε θα μείνεις ποτέ μόνος σου
Δε θα μείνεις ποτέ μόνος σου
Δε θα μείνεις ποτέ μόνος σου
Η ελευθερία σου διαμάντι, τη βλέπω στα μάτια σου κάθε βράδυ
Έτσι όπως λάμπουν, θα λάμψει κι η πόλη πάλι
Έτσι όπως λάμπουν, θα λάμψει κι η πόλη πάλι
Έτσι όπως λάμπουν, θα λάμψει κι η πόλη πάλι
[Verse 2]
Θέλουν να πείσουν την κοπέλα πως δεν είν' αρκετή
Θέλουν το σώμα της να μισεί κι ό,τι ποθεί, να το βρει σε μια πλαστική
Και το αγόρι πως δεν είναι άντρας πολύ
Αν δε βρει μια σαν κι αυτή η ανασφάλεια να μοιραστεί
Στο λένε "ζωή", αυτό λένε "ζωή"
Αυτό πουλάν για ζωή
Οποιασδήποτε φόβος είναι τροφή
Για να χορτάσουν όλοι αυτοί που εμπορεύονται αποδοχή
Αξίζεις παραπάνω, χαμπάρι πάρ' το, πριν σε βάλουν κάτω
Και δώσουν στολή μ' αριθμό στο ίδιο σου το παιδί
Μην ξανανοίξεις το κουτί να δεις ειδήσεις, κατευθύνονται
Αυτοί που ευθύνονται ευθυνοφόβοι, εθνικόφλωροι, με φόντο την Ακρόπολη σε καταπίνουνε
[Bridge]
Aν το "εσείς" δε γίνει "εμείς"
Δεν υπάρχω εγώ κι εσύ
Ποιες θέσεις πολιτικές;
Δεν υπάρχει Αριστερά και Δεξιά, μόνο προθέσεις κι αρετές
Ποιος Θεός είν' ανάγκη;
Ποιος Θεός είν' ανάγκη;
Ποιος Θεός είν' ανάγκη;
Αν το "τι μετά το θάνατο;" γίνει "τώρα ζωή γι' αγάπη"
[Chorus]
Η ελευθερία σου διαμάντι, τη βλέπω στα μάτια σου κάθε βράδυ
Έτσι όπως λάμπουν, θα λάμψει κι η πόλη πάλι
Η ελευθερία σου διαμάντι, τη βλέπω στα μάτια σου κάθε βράδυ
Έτσι όπως λάμπουν, θα λάμψει κι η πόλη πάλι
[Outro]
Η μόνη απόλυτη αλήθεια είναι το πώς νιώθεις
Και στ' αρχίδια μου πώς νιώθεις