Το βλέπεις στη βιτρίνα σ’αρέσει το θες πολύ
Κοιτάς την τιμή. Τι; λιγάκι τσιμπημένη
Μα τσίμα τσίμα βγαίνεις
Και βγαίνει απ’την τσέπη χαρτί στην τελική
Πάει με αυτό που φόραγες το πρωί
Η διάθεσή σου δεν ήταν καλή
Μα σιγά σιγά φτιάχνει τη μέρα
Που είχες ονειρευτεί στη στιγμή
Βέβαια σου λείπει ο πρίγκιπας
Και η κακή πεθερά νεκρή
Μα δε σε νοιάζει η σεροτονίνη κάνει δουλειά καλή
Δεν έχεις τίποτα, χαμογελαστή κοιτάς περήφανα
Που πλήρωσες κάτι και ήδη νιώθεις κάπως καλύτερα
Και σίγουρα θα’θελες να΄χες κι άλλα χρήματα
Μπας και έγραφες στα αρχίδια σου τον πρίγκιπα, πριγκίπισσα
Άφραγκη πάλι ώρα για επιστροφή στο παλάτι
Ή ό,τι ταιριάζει σε μια πριγκίπισσα με δυάρι
“Που’ναι τα λεφτά μου μωρή πάλι;”
Ε; Από πότε έχουν τα παλάτια νοικάρη;
Και ο πρίγκιπας που βρίσκεται;
Α… Να’τος! Να ένας πρίγκιπας μ’ένα Hyundai Atos
Μιλάει με την ευγένεια βασιλιά
Και γνωριστήκατε σε μια δεξίωση στο όλα ελληνικά
Συστήνεται σα μάγειρας της υψηλής κοινωνίας
Ενώ φτιάχνει hot dog στο στάδιο ειρήνης και φιλίας
Βέβαια αυτό δεν τον κάνει ψεύτη μεγάλο
Σεφ το ένα, σεφ και τ’άλλο…
Είσαι πριγκίπισσα που δεν ψαχνει τον πρίγκιπα
Ούτε να γίνει βασίλισσα
Μονάχα θύματα και χρήματα και χρήματα και θύματα
Να πείθεις τον εαυτό σου πως μετράς
Δεν έχω πρόβλημα μαζί σου πριγκίπισσα
Ζής’το όπως θες η φάση σου, η φάση μου και όλα κομπλέ
Μεταξύ μας δες πούλα μου μούρη όταν σε βρίσκω στο δρόμο
Απλά μη μου ζητάς να σε φωνάζω Georgia ενώ σε λένε Γκόλφω
Κι’όσο και να πηγαίνεις Γλυφάδα κορυδαλλιώτισσα είσαι
Μένεις λίγο πιο κάτω από ‘δω με το μεγάλο σου αδερφό
Παίζαμε μπάσκετ και κρυφτό
Και το θυμάμαι λες και εχτές ήμουν οχτώ
Κι ας έχεις ένα φόρεμα Dolce Gabbana
Έχεις 10 από το Zara και Prada από την Αγία Βαρβάρα πάντα
Πες με μαλάκα αλλά έχει πλάκα
Παππούτσι από τον τόπο σου αρκεί να φαίνεται η μάρκα
Πριγκιπισσούλα μου ζούμε Κορυδαλλό
Αν έχουμε κάτι γύρω βασιλικό είναι στην αυλή μας το φυτό
Και αυτό αν είμαστε από τους τυχερούς
Που’χουν αυλή γιατί δεν έχουν και πολλοί
Και εδώ που τα λέμε ούτε και εσύ
Θαρρώ πως ήρθε η ώρα να βγάλεις τα τεράστια γυαλιά
Να δώσεις το iPhone πίσω και τη ροζ τη θήκη
Να πληρώσεις μια φορά κανονικά το νοίκι
Γιατί η αλήθεια είναι αυτή
Αν πρίγκιπας δεν έχεις γεννηθεί δύσκολα γίνεσαι
Κι αν θες ένα χωριό, ολόκληρο το Σκορπιό
Καλημέρα λέγεται ζωή, δεν είναι παραμύθι αυτό